Пэтар Фіяла

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пэтар Фіяла
1996 — 2004
2002 — 2004
2004 — 2004
Папярэднік Ivo Možný[d]
Наступнік Ladislav Rabušic[d]
1 верасьня 2004 — 31 жніўня 2011
Папярэднік Іржы Златушка[d]
Наступнік Мікулаш Бэк[d]
2011 — 2012
з 18 студзеня 2014
Папярэднік Пэтар Нэчас[d]
2009 — 2011
Папярэднік Jan Hron[d]
Наступнік Václav Hampl[d]
6 лістапада 2013 — 9 сьнежня 2014
26 кастрычніка 2013 — 26 кастрычніка 2017
з 21 кастрычніка 2017
з 9 кастрычніка 2021
з 17 сьнежня 2021
Папярэднік Андрэй Бабіш[d]
2 траўня 2012 — 10 ліпеня 2013
Папярэднік Josef Dobeš[d]
Наступнік Dalibor Štys[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 1 верасьня 1964(1964-09-01)[1][2][3] (59 гадоў)
Партыя:
Сужэнец: Яна Фіялава[d][8]
Бацька: Igor Fiala[d]
Адукацыя:
Узнагароды:

Пэтар Фіяла (па-чэску: Petr Fiala; нар. 1 верасьня 1964, Брно[9]) — чэскі палітоляг і палітычны дзеяч, лідэр Грамадзянскай дэмакратычнай партыі з 2014 году. Прэм’ер-міністар Чэхіі з 28 лістападу 2021 году[10].

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1988 годзе скончыў вывучэньне чэскай філялёгіі і гісторыі мастацтваў ва Ўнівэрсытэце імя Яна Эвангеліста Пуркінэ (перайменаваны ў 1990 годзе ў Масарыкаў унівэрсытэт). У 1989 годзе здабыў ступень доктара філязофіі[9]. Працаваў гісторыкам у рэгіянальным музэі ў Кромэржыжы, а ў другой палове 80-х гадоў супрацоўнічаў з апазыцыйнымі адукацыйнымі коламі. Пасьля палітычных зьмен ён нядоўгі час быў журналістам і выдаўцом, а потым вярнуўся да навуковай дзейнасьці[11]. З 1990 году быў прафэсійна зьвязаны з родным унівэрсытэтам, узначальваў катэдру паліталёгіі і факультэт грамадзкіх навук. У 2002 годзе заняў пасаду прафэсара. У 2004—2011 гадах быў рэктарам Масарыкава ўнівэрсытэту, потым да 2012 году — прарэктарам[9]. Два гады ён узначальваў канфэрэнцыю чэскіх рэктараў[11].

У 2011 годзе стаў дзяржаўным дарадцам па пытаньнях адукацыі. У траўні 2012 году ўвайшоў у склад ураду Пэтра Нэчаса, заняўшы пасаду міністра адукацыі, моладзі і спорту. Пакінуў пасаду з усёй Радай міністраў у ліпені 2013 году. У тым жа годзе Фіяла далучыўся да Грамадзянскай дэмакратычнай партыі. Ад яе на парлямэнцкіх выбарах быў абраны чальцом Палаты дэпутатаў. У студзені 2014 году яго абралі старшынёй ГДП[9]. На выбарах 2017 і 2021 гадоў пасьпяхова балятаваўся на паўторных выбарах у парлямэнт[12][13].

У 2020 годзе стаў лідэрам правай кааліцыі SPOLU, у склад якой уваходзяць кансэрватыўная Грамадзянска-дэмакратычная партыя, Хрысьціянска-дэмакратычны саюз і Кансэрватыўна-ліберальны ТОП 09. Гэтая кааліцыя перамагла на парлямэнцкіх выбарах у кастрычніку 2021 году і сфармавала ўрадавую кааліцыю з лібэральнымі піратамі і рухам мэраў. Прэм’ер-міністрам стаў Пэтар Фіяла[14].

Пасьля нападу Расеі на Ўкраіну Фіяла і яго ўрад занялі жорсткую пазыцыю ў дачыненьні да Расеі. Пэтар Фіяла абараняе самыя жорсткія антырасейскія санкцыі і падтрымлівае ўваход Украіны ў Эўрапейскі Зьвяз. 15 сакавіка 2022 году Пётр Фіяла разам з прэм’ер-міністрам Польшчы Маравецкім і прэм’ер-міністрам Славеніі Яншам афіцыйна наведаў Украіну[15]. Мэтай візыту была падтрымка Ўкраіны, а таксама прэзэнтацыя дапамогі ЭЗ Украіне. Многія сусьветныя журналісты і палітыкі гэты візыт кваліфікавалі як сьмелы і гістарычны.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]