Юры Караеў
| Юры Караеў | |
 | |
| 9-ы міністар унутраных справаў Рэспублікі Беларусь | |
|---|---|
| 11 чэрвеня 2019 — 29 кастрычніка 2020 | |
| Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка |
| Прэм’ер-міністар: | Сяргей Румас, Раман Галоўчанка |
| Папярэднік: | Ігар Шуневіч |
| Наступнік: | Іван Кубракоў |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
21 чэрвеня 1966 (54 гады) Арджанікідзэ, Паўночная Асэтыя |
| Адукацыя: | Акадэмія міліцыі МУС Беларусі (1992) |
Ю́ры Хаджымура́тавіч Кара́еў (нар. 21 чэрвеня 1966 Арджанікідзэ, Паўночная Асэтыя) — беларускі вайсковы й дзяржаўны дзяяч, экс-міністар унутраных справаў Рэспублікі Беларусь (11 чэрвеня 2019 – 29 кастрычніка 2020), генэрал-лейтэнант міліцыі. Кіраўнік карных апэрацыяў супраць мірнага насельніцтва ў перыяд акцыяў пратэсту 2020 году. Памочнік Аляксандра Лукашэнкі па Гарадзенскай вобласьці з 2020 году[1].
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Юры Караеў паводле нацыянальнасьці асэтын.
У 1996 годзе скончыў Акадэмію Генштабу імя Фрунзэ.
Быў камандзірам міліцэйскай брыгады ў Гомлі, камандаваў міліцэйскім батальёнам у Бабруйску.
У ліпені 2008 году Караеў быў прызначаны камандзірам палка міліцыі адмысловага прызначэньня (былы АМАП) ГУУС Менгарвыканкаму. Камандаваць сталічным ПМАПам яму прыйшлося ледзь больш двух месяцаў.
6 кастрычніка 2008 году прызначаны камандзірам 3-й асобнай Чырванасьцяжнай брыгады адмысловага прызначэньня ўнутраных войскаў МУС (в/ч 3214, Уручча, Менск) з прычыны адхіленьня ад гэтай пасады палкоўніка Дзьмітрыя Паўлічэнкі.
У 2009 годзе Караеў заняў пасаду першага намесьніка начальніка апэратыўнай і баявой падрыхтоўкі ўнутраных войскаў МУС Беларусі. У сьнежні 2012 году стаў кіраваць унутранымі войскамі.
11 чэрвеня 2019 году прызначаны на пасаду міністра ўнутраных справаў Беларусі.
31 жніўня 2020 году ўключаны ў сьпіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію й забарона на ўезд у Летуву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяньнямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсыфікацыю прэзыдэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае здушэньне мірных пратэстаў»[2].
Адказны за ўтойваньне вынікаў прэзыдэнцкіх выбараў 9 жніўня 2020 году. Аддаваў загады на гвалтоўны разгон мірных мітынгаў і прымяненьне гумовых куляў, агнястрэльнае зброі, святло-шумавых гранатаў і вадамётаў супраць бяззбройных пратэстуючых, а таксама за гвалт і катаваньні ў РАУС і месцах пазбаўленьня волі[1].
2 кастрычніка 2020 году Эўрапейская рада(be) ўключыла Юрыя Караева ў першы санкцыйны пакет за «кампанію рэпрэсіяў і запалохваньняў, якую праводзілі сілы МУС пасьля прэзыдэнцкіх выбараў 2020 году, у прыватнаьсці за адвольныя арышты й жорсткае абыходжаньне з мірнымі дэманстрантамі, а таксама запалохваньне й гвалт у дачыненьні да журналістаў». Абмежаваньні прадугледжваюць забарону наведваньня краінаў Эўрапейскага Зьвязу й замарожваньне эўрапейскіх актываў[3].
29 кастрычніка 2020 году вызвалены з пасады міністра і прызначаны памочнікам Лукашэнкі па Гарадзенскае вобласьці[1].
4 сакавіка 2021 году ініцыятыва BYPOL[прыбраць шаблён] апублікавала аўдыёзапіс меркаванага звароту Караева да супрацоўнікаў ГУБАЗіК восеньню 2020 году[4]. У стэнаграме прамовы тагачасны міністар унутраных справаў дазваляе абразы ў адносінах да беларускага народу, а таксама інструктуе супрацоўнікаў ГУБАЗіК адносна спосабаў і мэтадаў пазасудовых расправаў над людзьмі[5][4].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б в Кубракоў стаў новым міністрам унутраных спраў. Караеў будзе памочнікам Лукашэнкі па Горадзеншчыне, Свабода, 29-10-2020
- ^ Латвія, Літва і Эстонія ўключылі Лукашэнку і яшчэ 29 чыноўнікаў ў спіс пэрсон нон-грата. ПОЎНЫ СЬПІС, Свабода
- ^ Council implementing regulation (EU) 2020/1387 of 2 October 2020 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus(анг.) Journal of the European Union Праверана 2020-12-24 г.
- ^ а б В Сети опубликован полный список карателей из ГУБОПиК(рас.). Хартыя’97 (2021-03-05). Праверана 2021-03-05 г. Архіўная копія ад 2021-03-05 г.
- ^ Саморазоблачение преступника: выступление Караева, которое будет использовано на Гаагском трибунале(рас.) Салідарнасьць. Хартыя’97 (2021-03-04). Праверана 2021-03-05 г. Архіўная копія ад 2021-03-05 г.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Наша Ніва, Зьміцер Панкавец, Яшчэ адной сілавой структурай будзе кіраваць не ўраджэнец Беларусі
- Сенсация: Павличенко больше не командует бригадой спецназа(рас.)
| верасень 2004 (4) | 
.svg) | |
|---|---|---|
| сьнежань 2004 (6) | ||
| 3 кастрычніка 2006 (41) | Юры Азаронак · Васіль Дземянцей · Віктар Галаванаў · Аляксандар Зімоўскі · Аляксандар Каляда · Уладзімер Канаплёў · Сяргей Касьцян · Леанід Козік · Тацяна Краўчанка · Мікалай Купрыянаў · Уладзімер Курловіч · Мікалай Лазавік · Аляксандар Лукашэнка · Віктар Лукашэнка · Леанід Лучына · Пётар Міклашэвіч · Мікалай Мяцеліца · Генадзь Нявыглас · Міхаіл Орда · Міхаіл Пішчулёнак · Алег Праляскоўскі · Натальля Пяткевіч · Аляксандар Радзькоў · Надзея Равуцкая · Анатоль Рубінаў · Аляксей Рыбакоў · Уладзімер Русакевіч · Яўген Сьмірноў · Сьцяпан Сухарэнка · Алег Сьліжэўскі · Мікалай Трубнікаў · Мікалай Усаў · Аляксандар Харытон · Мікалай Чаргінец · Леанід Ясіновіч | |
| 23 сакавіка 2012 | У сьпіс уваходзяць 243 асобы і 32 кампаніі | |
| 19 жніўня 2020 12 кастрычніка 2020 17 сьнежня 2020 | У сьпіс уваходзяць 88 асобаў і 7 кампаніяў | |