Юры Сівакоў
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Сівакоў.
Юры Сівакоў | ||||
па-беларуску: Юрый Леанідавіч Сівакоў | ||||
Міністар унутраных справаў Рэспублікі Беларусь | ||||
---|---|---|---|---|
8 лютага 1999 — 21 красавіка 2000 | ||||
Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка | |||
Папярэднік: | Валянцін Агалец | |||
Міністар спорту й турызму Рэспублікі Беларусь | ||||
23 студзеня 2003 — 6 ліпеня 2005 | ||||
Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка | |||
Наступнік: | Аляксандар Грыгараў | |||
Асабістыя зьвесткі | ||||
Нарадзіўся: |
5 жніўня 1946 (78 гадоў) Аноры, Кіраўскі раён, Сахалінская вобласьць, РСФСР | |||
Партыя: | беспартыйны | |||
Адукацыя: | ||||
Узнагароды: |
|
Юры Леанідавіч Сівакоў (нарадзіўся 5 жніўня 1946, Аноры, Кіраўскі раён, Сахалінская вобласьць, Расея) — беларускі вайсковы й дзяржаўны дзяяч, генэрал-лейтэнант.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1961—1962 працаваў аўтасьлесарам на капальнях Магаданскае вобласьці. Праходзіў службу на розных камандных пасадах у частках і злучэньнях Узброеных сіл СССР. У 1966 скончыў Далёкаўсходнюю Вышэйшую танкавую камандную вучэльню. 1966—1968 камандзірам узводу (Адэская вайсковая акруга). У 1968—1974 мінуў шлях ад камандзіра ўзвода выведроты да намесьніка камандзіра палку Цэнтральнае групы войскаў.
У 1970-я камандаваў часткай у гарнізоне «Баравуха-1» пад Полацкам — адным з танкавых палкоў Полацкае танкавае дывізіі. У 1977 з залатым мэдалём скончыў камандны факультэт Ваеннай акадэміі бранятанкавых войскаў. У 1977—1985 займаў пасады ад камандзіра танкавага палка да намесьніка камандзіра дывізіі танкавага войска (Беларуская вайсковая акруга). 1985—1992 — намесьнік начальніка штаба грамадзянскае абароны Беларусі. Удзельнічаў у ліквідацыі наступстваў катастрофы на Чарнобыльскай АЭС (1986—1988).
У 1993—1994 загадчык сэктару Савету Міністраў Рэспублікі Беларусь. У 1994—1995 працаваў у апараце Савету бясьпекі Рэспублікі Беларусь, дзяржаўнага сакратарыяту Савету бясьпекі Рэспублікі Беларусь. У 1995 завочна скончыў Акадэмію кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь. 30 сьнежня 1995 прыняты на вайсковую службу ўва ўнутраныя войскі МУС РБ. Тады ж прызначаны намесьнікам міністра ўнутраных справаў Рэспублікі Беларусь — камандавалым унутранымі войскамі. 7 траўня 1996 яму прысвоенае званьне генэрал-маёра.
8 лютага 1999 — 21 красавіка 2000 — міністар унутраных справаў Рэспублікі Беларусь. Прашэньне аб адстаўцы з пасады міністра напісанае на ўласнае жаданьне. 13 лістапада 2000 — 12 верасьня 2001 — намесьнік кіраўніка Адміністрацыі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь. Ад канца 2001 узначальвае Беларускае фізкультурна-спартовае таварыства «Дынама». 23 студзеня 2003 — 6 ліпеня 2005 міністар спорту й турызму.
У цяперашні час Ю. Сівакоў працуе прарэктарам па выхаваўчай працы ў Менскім інстытуце кіраваньня, выкладае ў ім крыміналёгію, крымінальна-выканаўчае права, а таксама чытае лекцыі па асновах кіраваньня органамі ўнутраных справаў у Акадэміі МУС Беларусі.
Санкцыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Падазраецца ў стварэньні т. зв. «Швадрону сьмерці» й арганізацыі забойстваў палітычных ворагаў рэжыму Лукашэнкі[1]. Унесены ў Чорны сьпіс ЭЗ[2].
Таксама Сівакоў знаходзіцца ў сьпісе спэцыяльна вызначаных грамадзянаў і заблякаваных асобаў ЗША[3].
Акрамя таго, Сівакоў знаходзіцца ў санкцыйных сьпісах Вялікабрытаніі[4], Канады[5] ды Швайцарыі[6].
Узнагароды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ордэны «За службу Радзіме ва Ўзброеных Сілах СССР» III ступені, Чырвонай Зоркі, «Знак Пашаны», ордэн Расейскай праваслаўнай царквы імя Роўнаапостальнага Вялікага Князя Ўладзімера ІІІ ступені, мэдалі «За баявыя заслугі», «За бездакорную службу» І ступені, «Вэтэран працы», больш за 20 ведамасных узнагарод.
Сям’я
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Зь сям’і вайскоўца. Жанаты, мае дачку.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Профіль на праекце «Хто ёсьць хто ў РБ» (рас.)
- Interfax.by(be), Сиваков спокойно воспринял то, что его по-прежнему не пускают в страны Евросоюза (рас.)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ирина Халип. (2003-02-19) Тайна «расстрельного» пистолета. Бывший палач фактически обвинил высшее руководство Белоруссии в организации убийств политических оппонентов (рас.). Новая газета(ru). Праверана 2020-09-08 г.
- ^ Экс-глава МВД, который остался под санкциями ЕС: «Как к этому отношусь? Положительно» (рас.). TUT.BY. Праверана 2017-08-24 г. Архіўная копія ад 2017-07-19 г.
- ^ OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША[прыбраць шаблён]
- ^ CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (анг.). gov.uk(en). Праверана 2020-12-25 г.
- ^ Regulations Amending the Special Economic Measures (Belarus) Regulations: SOR/2022-167 (анг.). Canada Gazette (2022-06-25).
- ^ Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (анг.). Staatssekretariat für Wirtschaft (2021-07-07). Праверана 2021-07-10 г. Архіўная копія ад 2021-07-07 г.
|
- Нарадзіліся 5 жніўня
- Нарадзіліся ў 1946 годзе
- Выпускнікі Акадэміі кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Узнагароджаныя мэдалём За бездакорную службу 1 ступені
- Нарадзіліся ў Сахалінскай вобласьці
- Міністры ўнутраных справаў Рэспублікі Беларусь
- Міністры спорту і турызму Рэспублікі Беларусь
- Беларускія спартовыя дзеячы
- Беларускія генэралы
- Беларускія асобы ў Чорным сьпісе ЭЗ
- Беларускія асобы ў сьпісе СВГ
- Супрацоўнікі Адміністрацыі прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь