Юры Падабед
Юры Падабед | |
| Імя пры нараджэньні | Юры Мікалаевіч Падабед[1][2] |
|---|---|
| Дата нараджэньня | 5 сакавіка 1962 |
| Месца нараджэньня | Слуцак, Менская вобласьць, БССР, СССР |
| Месца вучобы | Мінскае вышэйшае ваенна-палітычнае агульнавайсковае вучылішча[d] і Акадэмія кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь |
| Занятак | вайсковец |
| Месца працы | Галоўная ўправа ўнутраных справаў Менскага гарвыканкаму |
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Падабед.
Юры Мікалаевіч Падабед (нар. 5 сакавіка 1962[3], Слуцак) — былы камандзір палка міліцыі адмысловага прызначэньня ГУУС Менскага гарвыканкаму. Уваходзіць у «Чорны сьпіс ЭЗ», сьпіс спэцыяльна вызначаных грамадзянаў і заблякаваных асобаў ЗША.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Юры Падабед нарадзіўся ў 1962 годзе ў Слуцку. У 1985 годзе скончыў Менскую вышэйшую вайсковую палітычную вучэльню, у 2001 годзе — Акадэмію кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь па спэцыяльнасьці «Дзяржаўнае кіраваньне й справавое адміністраваньне». Пяць гадоў служыў у Польшчы, чатыры гады — на Далёкім Усходзе, а таксама ў Летуве й Нямеччыне. У 1996 годзе вярнуўся ў Беларусь, камандаваў батальёнам спэцпрызначэньня МУС. У красавіку 1999 году прызначаны начальнікам штабу менскага АМАП, праз паўгода стаў камандзірам атрада міліцыі адмысловага прызначэньня. У канцы ліпеня 2008 году па ўласным жаданьні пакінуў гэтую пасаду па стане здароўя. Падабед так пракамэнтаваў гэтае рашэньне:
«Я прыняў такое рашэньне сам. Дзе буду працаваць далей, яшчэ ня ведаю. У мяне ёсьць некаторыя праблемы са здароўем, прычым сур’ёзныя. У мяне з хрыбетнікам праблемы й ціск скача. Нічога дзіўнага: работа нэрвовая. Яшчэ раз паўтару: рашэньне пра сыход я прыняў сам, на мяне ніхто ня ціснуў. Магу сказаць, што жонка толькі задаволеная. Маладым дарогу трэба саступаць, а зьмена ў мяне больш чым годная».
Яго месца заняў Юры Караеў. Паводле розных вэрсіяў, пасьля адстаўкі Падабеду прапанавалі працу ў ГУУС, але ён адмовіўся, бо не хацеў працаваць намесьнікам Аляксандра Найдзенкі. Такім чынам, Падабед сышоў на пэнсію ва ўзросьце 46 гадоў.
Пасьля сыходу ў сваіх інтэрвію Падабед казаў, што можа паспрабаваць сябе ў іншай якасьці на нейкім прадпрыемстве.
З 2009 году ўзначальвае службу бясьпекі беларускага бізнэсоўца Юрыя Чыжа.
Чыны й званьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Палкоўнік міліцыі.
Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 2006 годзе пасьля прэзыдэнцкіх выбараў Падабед быў узнагароджаны ордэнам «За службу Радзіме» III ступені.
Санкцыі ЭЗ, ЗША[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Як камандуючы АМАП, які сам прымаў удзел і быў непасрэдна адказны за жорсткія разгоны мірных дэманстрацыяў і зьбіваньне супрацоўнікамі ўдзельнікаў акцыяў пратэсту, у прыватнасьці, у 2004 і 2008 гадох, Падабед у 2004 годзе быў занесены ў чорны сьпіс Эўразьвязу[1][3].
Таксама Падабед па выніках «прынцыпова недэмакратычных», паводле ЗША, прэзыдэнцкіх выбараў 2006 году зь лютага 2007 году знаходзіцца ў сьпісе спэцыяльна вызначаных грамадзянаў і заблякаваных асобаў ЗША за дзеяньні, якія падрываюць дэмакратычныя працэсы й інстытуты[4][5].
Сям’я[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Юры Падабед жанаты другі раз. Мае двух дарослых сыноў ад першага шлюбу й дачку ад другога.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus(анг.). EUR-Lex(en) (15 кастрычніка 2012). Праверана 13 ліпеня 2020 г.
- ^ COUNCIL DECISION 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus
- ^ а б Sanctions List Search(анг.). Міністэрства фінансаў ЗША(en). Праверана 2021-07-21 г.
- ^ OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША(en)
- ^ Treasury Targets Destabilizing Belarusian Officials(анг.). Міністэрства фінансаў ЗША(en) (2007-02-27). Праверана 2021-09-17 г. Архіўная копія ад 2021-09-17 г.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Яшчэ адной сілавой структурай будзе кіраваць не ўраджэнец Беларусі // Наша Ніва, Зьміцер Панкавец
- Юры Падабед: «У Эўропе я для сябе Амэрыку не адкрыю…»
| верасень 2004 (4) | 
.svg) | |
|---|---|---|
| сьнежань 2004 (6) | ||
| 3 кастрычніка 2006 (41) | Юры Азаронак · Васіль Дземянцей(be) · Віктар Галаванаў · Аляксандар Зімоўскі · Аляксандар Каляда · Уладзімер Канаплёў · Сяргей Касьцян · Леанід Козік · Тацяна Краўчанка · Мікалай Купрыянаў · Уладзімер Курловіч · Мікалай Лазавік · Аляксандар Лукашэнка · Віктар Лукашэнка · Леанід Лучына · Пётар Міклашэвіч · Мікалай Мяцеліца · Генадзь Нявыглас · Міхаіл Орда · Міхаіл Пішчулёнак · Алег Праляскоўскі · Натальля Пяткевіч · Аляксандар Радзькоў · Надзея Равуцкая · Анатоль Рубінаў · Аляксей Рыбакоў · Уладзімер Русакевіч · Яўген Сьмірноў · Сьцяпан Сухарэнка · Алег Сьліжэўскі · Мікалай Трубнікаў · Мікалай Усаў · Аляксандар Харытон · Мікалай Чаргінец · Леанід Ясіновіч | |
| 23 сакавіка 2012 | У сьпіс уваходзяць 243 асобы і 32 кампаніі | |
| 19 жніўня 2020 12 кастрычніка 2020 17 сьнежня 2020 21 чэрвеня 2021 24 чэрвеня 2021 | У сьпіс уваходзяць 166 асобаў і 15 кампаніяў | |