Пётар Міклашэвіч
| Пятро Міклашэвіч | |
| Старшыня Канстытуцыйнага суду Рэспублікі Беларусь | |
|---|---|
| 8 лютага 2008 — зараз на пасадзе | |
| Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка |
| Прэм’ер-міністар: | Сяргей Сідорскі |
| Папярэднік: | Рыгор Васілевіч |
| Генэральны пракурор Рэспублікі Беларусь | |
| 29 лістапада 2004 — 8 лютага 2008 | |
| Прэзыдэнт: | Аляксандар Лукашэнка |
| Папярэднік: | Віктар Шэйман |
| Наступнік: | Рыгор Васілевіч |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
18 кастрычніка 1954 (66 гадоў).svg){kind=small} в.Касута, Вялейскі раён, Менская вобласьць, БССР |
| Адукацыя: | БДУ |
Пятро Пятровіч Міклашэвіч (нарадзіўся ў 1954, в.Касута Вялейскага раёну Менскай вобласьці) — дзяржаўны дзяяч Беларусі.
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нарадзіўся ў 1954 г. у в.Касута Вялейскага раёну Менскай вобласьці.
Скончыў у 1981 годзе Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт.
З 1981 па 1982 год праходзіў службу ва Ўзброеных Сілах. Затым з 1982 году працаваў судзьдзём, старшынём суду Буда-Кашалёўскага раёну, судзьдзём Гомельскага абласнога суду. У 1989 годзе абраны старшынём Гомельскага абласнога суду. У студзені 1998 году прызначаны першым намесьнікам міністра юстыцыі Рэспублікі Беларусь. З 1999 па 2004 гг. займаў пасаду першага намесьніка старшыні Вярхоўнага Суду Рэспублікі Беларусь. Мае вышэйшы кваліфікацыйны кляс судзьдзі.[1]
29 лістапада 2004 г. прызначаны Генэральным пракурорам Рэспублікі Беларусь і прысвоены клясны чын дзяржаўнага дарадніка юстыцыі 2 кляса.[1][2]
8 лютага 2008 году ўказам прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь вызвалены ад пасады Генэральнага пракурора Рэспублікі Беларусь і прызначаны судзьдзём і Старшынём Канстытуцыйнага Суду Рэспублікі Беларусь з наступным узгадненьнем яго прызначэньня з СР НС РБ. Гэтым жа ўказам яму прысвоены вышэйшы кваліфікацыйны кляс.[1][3]
У пачатку кастрычніка 2008 году прэзыдэнт А. Лукашэнка падпісаў указ №551, якім у чарговы раз зьмяніў склад Савету бясьпекі. Са складу Савбяса разам зь Пятром Міклашэвічам выведзеныя Генадзь Нявыглас, Віктар Шэйман і Мікалай Корбут. У яго ўведзеныя генпракурор Рыгор Васілевіч, старшыня КДБ Вадзім Зайцаў, кіраўнік Адміністрацыі прэзыдэнта Ўладзімер Макей і міністар фінансаў Андрэй Харкавец[4].
Санкцыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У лютым 2007 году патрапіў у Сьпіс спэцыяльна вызначаных грамадзянаў і заблякаваных асобаў ЗША (санкцыі прадугледжваюць забарону на ўезд у ЗША і замарожваньне фінансавых рахункаў на тэрыторыі краіны)[5]. Адміністрацыя ЗША абвінаваціла Міклашэвіча ва ўдзеле ў здушэньні грамадзянскае супольнасьці і дэмакратычнае апазыцыі(be), фальсыфікацыі вынікаў прэзыдэнцкіх выбараў у сакавіку 2006 году. Адпаведныя санкцыі прыняў і Эўрапейскі Зьвяз, дадаў Міклашэвіча ў чорны сьпіс Эўразьвязу[6].
У лютым 2011 году быў зноўку ўключаны ў санкцыйны сьпіс Эўразьвязу[7].
Пасля прэзыдэнцкіх выбараў і пратэстаў 2020 году быў унесены ў санкцыйныя сьпісы балтыйскіх краін у верасьні таго ж году[8][9]. 6 лістапада 2020 году на Пятра Міклашэвіча чарговы раз былі накладзены санкцыі ЭЗ[10]. 24 лістапада да гэтага пакета санкцый ЭЗ далучыліся Альбанія, Ісьляндыя, Ліхтэнштайн, Нарвэгія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[11], а 11 снежня — і Швайцарыя[12]. Акрамя таго, 6 лістапада Міклашэвіч трапіў пад санкцыі Вялікабрытаніі[13] ды Канады[14].
Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Указам прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь у 2003 годзе П. П. Міклашэвічу прысвоена ганаровае званьне «Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь»[1].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б в г Юстыцыя Беларусі, Прызначэньні(недаступная спасылка),(рас.) №2 2008
- ^ Хартыя'97, Лукашенка памяняў месцамі генпракурора і старшыню Канстытуцыйнага суду
- ^ Наша Ніва, Ракіроўка па-беларуску: Пятра Міклашэвіча памянялі на Рыгора Васілевіча
- ^ Ежедневник, Шеймана вывели из состава Совбеза (рас.)
- ^ OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША(en)
- ^ Дзяржаўны дэпартамэнт ЗША, Прэс-рэлізы за 2007 год: Меры Міністэрства фінансаў ЗША супраць беларускіх афіцыйных асобаў
- ^ Список белорусских чиновников, попавших под санкции ЕС
- ^ Latvia sanctions 101 more Belarus officials
- ^ The sanctions of the Government of the Republic in view of the situation in Belarus
- ^ Евросоюз ввел санкции против Лукашенко и ряда белорусских чиновников
- ^ Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain countries concerning restrictive measures against Belarus(анг.). Рада Эўрапейскага зьвязу (2020-11-24). Праверана 2021-09-08 г.
- ^ Belarus: Federal Council extends scope of sanctions(анг.). Фэдэральная рада Швайцарыі (2020-12-11). Праверана 2021-09-06 г.
- ^ Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK(анг.). Урад Вялікабрытаніі. Праверана 2021-09-08 г.
- ^ Belarus sanctions(анг.). Урад Канады (2020-11-06). Праверана 2021-09-08 г.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| |||||
| верасень 2004 (4) | 
.svg) | |
|---|---|---|
| сьнежань 2004 (6) | ||
| 3 кастрычніка 2006 (41) | Юры Азаронак · Васіль Дземянцей(be) · Віктар Галаванаў · Аляксандар Зімоўскі · Аляксандар Каляда · Уладзімер Канаплёў · Сяргей Касьцян · Леанід Козік · Тацяна Краўчанка · Мікалай Купрыянаў · Уладзімер Курловіч · Мікалай Лазавік · Аляксандар Лукашэнка · Віктар Лукашэнка · Леанід Лучына · Пётар Міклашэвіч · Мікалай Мяцеліца · Генадзь Нявыглас · Міхаіл Орда · Міхаіл Пішчулёнак · Алег Праляскоўскі · Натальля Пяткевіч · Аляксандар Радзькоў · Надзея Равуцкая · Анатоль Рубінаў · Аляксей Рыбакоў · Уладзімер Русакевіч · Яўген Сьмірноў · Сьцяпан Сухарэнка · Алег Сьліжэўскі · Мікалай Трубнікаў · Мікалай Усаў · Аляксандар Харытон · Мікалай Чаргінец · Леанід Ясіновіч | |
| 23 сакавіка 2012 | У сьпіс уваходзяць 243 асобы і 32 кампаніі | |
| 19 жніўня 2020 12 кастрычніка 2020 17 сьнежня 2020 21 чэрвеня 2021 24 чэрвеня 2021 | У сьпіс уваходзяць 166 асобаў і 15 кампаніяў | |