Мікалай Лазавік

	Мікалай Лазавік
дэпутат Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусі[d]
	9 студзеня 1996 — 9 студзеня 2001
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	18 студзеня 1951; Невіняны, Даўгінаўскі сельсавет, Вялейскі раён, Менская вобласьць, БССР, СССР;
Памёр:	5 лістапада 2016 (65 гадоў); Менск, Беларусь;
Адукацыя:	Беларускі дзяржаўны аграрны тэхнічны ўнівэрсытэт[d]; БДУ;

Мікала́й Іва́навіч Лазаві́к (18 студзеня 1951, в. Невіняны, Вялейскі раён, Менская вобласьць — 7 лістапада 2016, Менск) — беларускі палітык.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Быў дэпутатам Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь 13-га скліканьня (1995—1996), уваходзіў у склад Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 1-га скліканьня^[1].

З 2000 году займаў пасаду сакратара Цэнтрвыбаркама. Па стане здароўя быў вызвалены ад гэтай пасады 17 кастрычніка 2016 году.

Памёр 5 лістапада 2016 году. Пахаваны на Паўночных могілках Менску.

Санкцыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З 2006 году, пасьля прэзыдэнцкіх выбараў 2006 году, якія Эўрапейскім Зьвязам былі прызнаны недэмакратычнымі, быў у Чорным сьпісе Эўразьвязу^[2]. Санкцыі неаднаразова падаўжаліся да 2016 году.

Таксама Лазавік знаходзіўся Сьпісе спэцыяльна вызначаных грамадзянаў і заблякаваных асобаў ЗША^[3].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Указ Президента Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. №495 «Об одобрении списка депутатов Верховного Совета Республики Беларусь, включаемых в состав Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь» ^(рас.)
^ Наталья Костюкевич, Ольга Корелина (2015-10-13) Невъездные в ЕС чиновники рассказали, куда поедут в случае приостановки санкций^(рас.). TUT.BY. Праверана 2018-05-20 г. Архіўная копія ад 2018-05-21 г.
^ Banned Belarusians: Sanctions Don't Hurt^(анг.). Радыё Свабодная Эўропа/Радыё Свабода (2011-02-02). Праверана 2021-07-25 г. Архіўная копія ад 2021-07-25 г.

Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] Указ Президента Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. №495 «Об одобрении списка депутатов Верховного Совета Республики Беларусь, включаемых в состав Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь» ^(рас.)

[2] Наталья Костюкевич, Ольга Корелина (2015-10-13) Невъездные в ЕС чиновники рассказали, куда поедут в случае приостановки санкций^(рас.). TUT.BY. Праверана 2018-05-20 г. Архіўная копія ад 2018-05-21 г.

[3] Banned Belarusians: Sanctions Don't Hurt^(анг.). Радыё Свабодная Эўропа/Радыё Свабода (2011-02-02). Праверана 2021-07-25 г. Архіўная копія ад 2021-07-25 г.

[1]

[2]

[3]

п а р «Чорны сьпіс» ЭЗ і ЗША
верасень 2004 (4)	Уладзімер Навумаў · Дзьмітры Паўлічэнка · Юры Сівакоў · Віктар Шэйман
сьнежань 2004 (6)	Юры Падабед · Лідзія Ярмошына
3 кастрычніка 2006 (41)	Юры Азаронак · Васіль Дземянцей(be) · Віктар Галаванаў · Аляксандар Зімоўскі · Аляксандар Каляда · Уладзімер Канаплёў · Сяргей Касьцян · Леанід Козік · Тацяна Краўчанка · Мікалай Купрыянаў · Уладзімер Курловіч · Мікалай Лазавік · Аляксандар Лукашэнка · Віктар Лукашэнка · Леанід Лучына · Пётар Міклашэвіч · Мікалай Мяцеліца · Генадзь Нявыглас · Міхаіл Орда · Міхаіл Пішчулёнак · Алег Праляскоўскі · Натальля Пяткевіч · Аляксандар Радзькоў · Надзея Равуцкая · Анатоль Рубінаў · Аляксей Рыбакоў · Уладзімер Русакевіч · Яўген Сьмірноў · Сьцяпан Сухарэнка · Алег Сьліжэўскі · Мікалай Трубнікаў · Мікалай Усаў · Аляксандар Харытон · Мікалай Чаргінец · Леанід Ясіновіч
23 сакавіка 2012	У сьпіс уваходзяць 243 асобы і 32 кампаніі
19 жніўня 2020 12 кастрычніка 2020 17 сьнежня 2020 21 чэрвеня 2021 24 чэрвеня 2021	У сьпіс уваходзяць 166 асобаў і 15 кампаніяў

Мікалай Лазавік

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Санкцыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Навігацыйнае мэню

Пошук