Вісьміл
| Вісьміл лац. Viśmił | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wis + Milo |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вісьміл» | |
Вісьміл — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Віс (Wis) і Міла (Milo) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -віс- (-віз-, -веш-) (імёны ліцьвінаў Вісігерд, Вісімунт, Вішымут; германскія імёны Wisigard, Wisemund, Vismuot) паходзіць ад гоцкага wis 'мудры, абазнаны', а аснова -міл- (-мел-) (імёны ліцьвінаў Мілейка, Мельвід, Мілар; германскія імёны Milike, Melvid, Milehar) — ад гоцкага mildeis 'мяккі, прыязны'[2][3].
У Польшчы гістарычна адзначалася імя Wismal[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Висмилу, Меирову племенънику, два чоловеки (22 чэрвеня 1415 году)[5]; чоловекь у Медницох — Висмил (1440—1492 гады)[6]; Крикгомъ Висмиловичъ (12 лютага 1555 году)[7]; Adam Wismiła (1667 год)[8].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Вісьміл — літоўскі баярын, які ў 1415 годзе атрымаў ад вялікага князя Вітаўт два чалавекі ў Калтынянскай воласьці (Жамойць)[9]
- Лаўрын Урбанавіч Вісьміл — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1598 годзе[10]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1123, 1622.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 179.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 291.
- ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 383.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 184.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 6. — Warszawa, 2016. S. 187.
- ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 507.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 55.
| ||||||||