Інфлянцкае ваяводзтва
| Інфлянцкае ваяводзтва | |
.jpg) | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | Кандамініюм[1] Вялікага Княства Літоўскага і Каралеўства Польскага |
| Статус | ваяводзтва Каралеўства Польскага[d] |
| Адміністрацыйны цэнтар | Дынабург |
| Дата ўтварэньня | 1621 |
| Дата скасаваньня | 1772 |
| Ваяводы | Ваяводы інфлянцкія |
| Кашталяны | Кашталяны інфлянцкія |
| Плошча | 12 тыс. км² |
| Час існаваньня | 1677—1772 |
| Месцазнаходжаньне Інфлянцкага ваяводзтва | |
| |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Інфлянцкае ваяводзтва (лац. Ducatus Livoniae; польск. Województwo inflanckie) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Рэчы Паспалітай, супольнае ўладаньне[2] (кандамініюм) Вялікага Княства Літоўскага і Каралеўства Польскага. Знаходзілася на тэрыторыі Латгаліі[3]. Сталіца — места Дынабург.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Утварылася ў 1677 годзе на аснове чатырох інфлянцкіх трактаў (старостваў) — Дынабурскага, Рэжыцкага, Люцынскага і Марыенгаўзэнскага. Ня мела падзелу на паветы.
У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, тэрыторыю ваяводзтва ўлучылі ў Пскоўскую губэрню як Дзьвінскую правінцыю.
Ураднікі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўныя артыкулы: біскупы інфлянцкія, ваяводы інфлянцкія і кашталяны інфлянцкія
У Сэнаце Рэчы Паспалітай Інфлянцкае ваяводзтва мела двух сьвецкіх прадстаўнікоў — ваяводу і кашталяна, а таксама духоўнага — біскупа.
Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Драўляная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Помнікі традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры
Варнавічы, касьцёл Сэрца Езуса (руіны)
Індрыца, касьцёл Сьвятога Яна
Якубаў, Духаўскі манастыр
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Мураваная[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Помнікі сакральнай архітэктуры барока (віленскага барока)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
,_Pasiene,_Pasienes_pagasts,_Zilupes_novads,_Latvia_-_M.Str%C4%AB%C4%B7is_-_Panoramio.jpg)
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта. Інфлянты // ВКЛ. Энцыкл. Т. 1. — Менск, 2005. С. 669.
- ^ Насевіч В. Тэрыторыя, адміністрацыйны падзел // ВКЛ. Энцыкл. Т. 1. — Менск, 2005. С. 34—39.
- ^ ВКЛ. Энцыкл. Т. 1. — Менск, 2005. С. 669.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
- Сапунов А.П.. Инфлянты: Историческія судьбы края, извѣстнаго под именемъ Польскихъ Инфлянтъ. — Витебскъ: Витебск. губерн. тип., 1886. — С. —. — 38 с.
- Сапунов А.П.. Описаніе Инфлянтскихъ уѣздовъ Витебской губерніи. Въ историческомъ, этнографическомъ и статистическомъ отношеніи. (рас.) // Памятная книжка Витебской губерніи на 1887 год. — Витебскъ: Изданіе Витебскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1887. — С. 284—364.
| ||||||||
| Княствы[i] | .png) | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Намесьніцтвы | |||||||||
| Ваяводзтвы |
| ||||||||
| Староствы | |||||||||
| |||||||||