Візгінт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Wis + Gentt
Іншыя формы
Варыянт(ы) Вісагінт, Высагінт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Візгінт»

Візгінт (Вісагінт, Высагінт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Віс (Wis) і Гент (Gentt) — імёны германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -віс- (-віз-, -веш-) (імёны ліцьвінаў Вісігерд, Вісімунт, Вішымут; германскія імёны Wisigard, Wisemund, Vismuot) паходзіць ад гоцкага wis 'мудры, абазнаны', а аснова -генд- (-гент-, -гінт-) (імёны ліцьвінаў Гінтэр, Агінт, Эйгінт; германскія імёны Genter, Aginto, Eigint) — ад гоцкага gands 'посах', пераноснае 'чары'[3]. Такім парадкам, імя Візгінт азначае «чары мудрасьці»[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Визкгинъту семъица (1440—1492 гады)[5]; у Волкиницкомъ повете… въ Високгинтовичох (29 траўня 1511 году)[6]; люди Лепунского повета, високгинтовичы… людей у Високгинтах… высокгинътовцы (14 траўня 1528 году)[7]; у Волкиницкомъ повете… у Високгинтовичахъ (16 кастрычніка 1533 году)[8]; słuzba Kurmiow… Michal Wizgint (24 чэрвеня 1695 году)[9].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Візгінты гербу Грымала[10] — літоўскі шляхецкі род[11].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1622.
  2. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 30.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 21.
  5. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 445—446.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 229—230.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 144.
  9. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 400.
  10. ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 320.
  11. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на В, Згуртаваньне беларускай шляхты

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]