Вісман

Вісман (Вішман) — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вісман (Wisman) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова -віс- (-віз-, -веш-) (імёны ліцьвінаў Вісігерд, Вісімунт, Вішымут; германскія імёны Wisigard, Wisemund, Vismuot) паходзіць ад гоцкага wis 'мудры, абазнаны', а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna^[2], германскага man 'чалавек'^[3].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Висманех… людеи висманских (25 красавіка 1513 году)^[4]; Wiszmance (1744 год)^[5]^[a].

Ян Вісманавіч (Вісьмінавіч) — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох^[8]

^ Таксама: у XVI ст. існавала «зямля» Вісьмінішкі (Висминишки) у Жамойцкім старостве^[6], врадника тутошнего Воитеха Висмина (20 студзеня 1600 году)^[7]

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1624.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 130.
^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 56.
^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 539.
^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 383.