Гатман
| Гатман лац. Hatman | |
| Hadoman | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Hado + Mann |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Адаман, Атман, Адамэн, Этман |
| Зьвязаныя імёны | Манят |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гатман» | |
Гатман (Атман), Адаман (Адамэн) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гадаман, Адзіман або Аціман (Hadoman, Adiman, Athiman) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатаўт, Бернат; германскія імёны Hadwig, Hathald, Bernat) паходзіць ад гоцкага *haþus[2], германскага hathu 'бой'[3], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[4], германскага man 'чалавек'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Павелъ Гатъманъ (1528 год)[6]; Rozalia Adaman[7], Agata Etmanowicz[8] (1798 год); Atmanowiczowna (1824 год)[9]; Franciszek Atmanowicz[10], Teresa Atman[11] (1800 год); Urszula Adamen (1831 год)[12][a].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Павал Гатман — васіліскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
Атмановіч — беларускае прозьвішча[18].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Таксама:
- Яцімін, Ядзімін, Ятмін, Атмен, Атмін: у Кнетонскои волости люди Овняне… а Етимина (1440—1492 гады)[13], в Новгородскомъ повете… земль пустовских… Ядиминовщину (14 чэрвеня 1514 году)[14], Петко Етминович (1538 год)[15], Антоні, Міхал і Анеля Атмяновічы (Atmienowicz) — уладальнікі гаспадаркі ў Гальчунах каля Гервятаў на 1928 год[16], Атміновіч (Atminowicz) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[17]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 156, 795.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 93.
- ^ Abele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Rudomino, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Spis rodziców i dzieci urodzonych w parafii Daugieliszki w latach 1815—26
- ^ Rudomino, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Wilno śś. Franciszka i Bernarda, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Helianów (gr.-kat.) , Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 291.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 208.
- ^ Ryszard Sys, Właściciele gospodarstw rolnych w woj. wileńskim w latach 1928—1939, publikacje «Pisarza hipotecznego zawarte w Dzienniku Województwa Wileńskiego za lata 1928—1939»
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 133.
- ^ Бірыла М. Беларуская антрапанімія. Т. 2. — Мн., 1969. С. 26.