Бірат

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Beradt
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Bero + Hatho
Іншыя формы
Варыянт(ы) Берэт, Бірэта, Перат
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Бірат»

Бірат (Перат), Берэт (Бірэта) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Бэрат, Бэрэт або Пэрэт (Beradt, Bereth, Perret) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -бер- (-бір-) (імёны ліцьвінаў Бірын, Бірыбольд, Бэрвольд; германскія імёны Birin, Beribald, Berwoldus) паходзіць ад гоцкага baira[2], германскага bero 'мядзьведзь'[3], а аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Гатаўт; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Hathald) — ад гоцкага *haþus[4], германскага hathu 'бой'[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Янко Ператовичъ (19 красавіка 1539 году)[6]; подле пановъ Бирятовъ (23 жніўня 1594 году)[7]; Bireciszki (1744 год)[8].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Біраты — шавельскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1594 годзе.

Берэты — літоўскі шляхецкі род[11].

Бірэты (Birett) гербу Дэнгаф — літоўскі шляхецкі род з Вількамірскага павету[12].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1954. S. 180.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 52.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  4. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
  6. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 96—97.
  7. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 501.
  8. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  9. ^ Памятная книжка Ковенской губернии на 1898 год. — Ковна, 1897. С. 25.
  10. ^ Памятная книжка Ковенской губернии на 1898 год. — Ковна, 1897.С. 188.
  11. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Б, Згуртаваньне беларускай шляхты
  12. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 41.