Вазгайла

Дадаць спасылкі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вазгайла
лац. Vazgajła / Vazhajła
Vosgal
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Woso + Galo
Іншыя формы
Варыянт(ы) Вазгал, Вазкайла, Вязгайла, Вяжгайла
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вазгайла»

Вазгайла (Вазкайла, Вязгайла, Вяжгайла), Вазгал — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Вазгела.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Ваза або Воза (Waso, Woso) і Гайла або Гала (Gailo, Galo) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова вас- (вос-, вес-) (імёны ліцьвінаў Васбут, Вазгір, Важгін; германскія імёны Wospot, Wasger, Wesikin) паходзіць ад стараверхненямецкага hwas 'востры, завостраны'[2] або wasjan 'квітнець'[3], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[4].

У Польшчы адзначалася імя Восгал: In Cramkovo… Andreas Vosgal mansum liber (1494 год)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Wasgalo conucho Vilnensi (31 ліпеня 1433 году)[6]; Vasgalo procuratoree, Gyniwilo konucho Wilnensibus (9 чэрвеня 1434 году)[7]; Пану Вазкгаилу в Судеревех землица татиная Некрашова[8], у Ковеньскои волости под Вешомъ земля Вазкгаилова[9], у Вилкомирскои волости. Вазкгаилу озеро Преподы на Немецкои граници[10], земля Вазкгаилова[11] (1440—1492 гады); Вежкгайло… Радуньцы (1444 год)[12]; намесник, воеводы полоцкого, Вежкгаило (25 чэрвеня 1447 — 17 лютага 1459 году)[13]; domino Wasgal (14 студзеня 1459 году)[14]; dominis Tholthvil et Vasgal (1461 году)[15]; земля пустовщина дати Миновъщина у Новъгородскомъ повете Везкгаилу (12 красавіка 1456 году)[16]; с Вежкгаиломъ Ивашковичомъ (каля 1492 году)[17]; Анъдреи Вазкаило, сынъ его Семенъ (каля 1492 году)[18]; въ бояр… в Кинътовта Вожъкгаиловича (2 ліпеня 1493 году)[19]; наместъникъ нашъ виленскии Мишъко Вежъкгаиловичъ (9 лістапада 1506 году)[20]; dominis… Nicolao Wyeszgal (11 сакавіка 1523 году)[21]; Viesgal, decanus Vilnensis (1524 год)[22]; Вежкгаило Вишневичъ[23], Якубъ Возкгаловичъ[24] (1528 год); у Муснекелях пустовщины: Вежкгайловщина (сьнежань 1534 году)[25]; зятя Балтромея Вежкгеловича (1567 год)[26].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вазгеловічы (Wozgiełowicz) гербу Лебедзь[27] — літоўскі шляхецкі род[28][29].

Вэжгайлы (Weżgajło) — літоўскі шляхецкі род[30].

Вазгелы (Wazgiełło) гербу Вадвіч — шляхецкі род Рэчы Паспалітай[31].

Вяжгайлы (Wieżgajło) — шляхецкі род Рэчы Паспалітай з Кіеўскага ваяводзтва[32].

На гістарычнай Меншчыне існуе вёска Вазгелы.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 567, 1547, 1637.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 220.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 320, 1637.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 7. — Wrocław, 1984. S. 276.
  6. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 147.
  7. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 150.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 20.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 28.
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 30.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
  12. ^ Акты, относящиеся к истории Южной и Западной России, собранные и изданные Археографической комиссией. Т. 1. — СПб., 1863. С. 15.
  13. ^ Полоцкие грамоты XIII — начала XVI в. Т. 1. — М., 2015. С. 227.
  14. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 255.
  15. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 273.
  16. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 69.
  17. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 70.
  18. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 160.
  19. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 73.
  20. ^ Акты, отно­ся­щи­е­ся к исто­рии Запад­ной Рос­сии. Вып. 2. 18‑я и 32 кни­ги запи­сей Литовской мет­ри­ки: Мет­ри­ка коро­ле­вы Боны. — Москва, 2018. С. 202.
  21. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 152.
  22. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 124.
  23. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 69.
  24. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 161.
  25. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 148.
  26. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 734.
  27. ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 321.
  28. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1939. S. 218.
  29. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1939. S. 218.
  30. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1938. S. 112.
  31. ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 319.
  32. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1938. S. 142.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Вазгайла&oldid=2508273»