Рудаміна
| Рудаміна | |
| лет. Rudamina | |
 Касьцёл | |
| Першыя згадкі: | 1377 |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Віленскі |
| Раён: | Віленскі |
| Насельніцтва: | 3921 чал. (2011) |
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Паштовы індэкс: | LT-13031 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°35′49″ пн. ш. 25°21′00″ у. д. / 54.59694° пн. ш. 25.35° у. д.Каардынаты: 54°35′49″ пн. ш. 25°21′00″ у. д. / 54.59694° пн. ш. 25.35° у. д. |
Рудаміна на мапе Летувы   Рудаміна | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Рудаміна (лет. Rudamina) — вёска ў Летуве, на рацэ Рудамінцы. Цэнтар староства Віленскага раёну Віленскага павету. Насельніцтва на 2011 год — 3921 чалавек. Знаходзіцца за 12 км на поўдзень ад Вільні.
Рудаміна — даўняе мястэчка гістарычнай Віленшчыны, колішняя рэзыдэнцыя роду Рудамінаў-Дусяцкіх, на беларускай этнічнай тэрыторыі. Да нашага часу тут захавалася царква Сьвятога Мікалая, помнік традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры XVIII ст., які пацярпеў ад маскоўскай перабудовы.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
.jpg)
.jpg)
Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Першы пісьмовы ўпамін пра Рудаміну датуецца 1377 годам. У 1385 годзе вёска ўвайшла ў склад Віленскага павету Віленскага ваяводзтва.
У 1592 годзе ў Рудаміне збудавалі касьцёл.
Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Рудаміна апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, у Віленскім павеце Віленскай губэрні.
На 1866 год у Рудаміне было 16 будынкаў. У 1877 годзе тут збудавалі царкву-мураўёўку.
Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Рудаміна абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І зьезду КП(б) Беларусі яна ўвайшло ў склад Беларускай ССР[1]. У 1920 годзе Рудаміна апынулася ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.
З пачаткам Другой сусьветнай вайны ў верасьні 1939 году ўлады СССР перадалі мястэчка Летуве.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Дэмаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XIX стагодзьдзе: 1866 год — 281 чал., зь іх 235 каталікоў, 26 праваслаўных і 20 юдэяў; 1881 год — 201 чал.[2]
- XXI стагодзьдзе: 2011 год — 3921 чал.
Турыстычная інфармацыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Касьцёл Найсьвяцейшай Панны Марыі (1909)
- Могілкі: каталіцкі, старыя праваслаўныя
- Царква Сьвятога Мікалая (XVIII ст.)
- Царква Сьвятога Спаса (1877; мураўёўка)
Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Краявіды Рудаміны
Касьцёл
Інтэр’ер касьцёла
Мікольская царква
Царква-мураўёўка
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ 150 пытанняў і адказаў з гісторыі Беларусі / Уклад. Іван Саверчанка, Зьміцер Санько. — Вільня: Наша Будучыня, 2002. — 238 с. ISBN 9986-9229-6-1.
- ^ Krzywicki J. Rudomino // Słownik geograficzny... T. IX. — Warszawa, 1888. S. 944.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Рудаміна — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
