Перайсьці да зьместу

Стангель

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Stengel
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Sten + Gelo
Іншыя формы
Варыянт(ы) Станкель
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Станґель»

Стангель — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Стэнгел або Стэнкель, пазьней Штангель, Штэнгель або Штынгель (Stengel[a], Stenkel[1], Stangel[2], Stängel[3], Stingel[4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -стэн- (-стан-, -стын-) (імёны ліцьвінаў Стангір, Керстэн, Станвіла; германскія імёны Staniger, Kersten, Wilstan) паходзіць ад гоцкага stains 'камень'[6], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[7].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Stengel (Sztengel, Stengil)[8].

У Памор’і бытавала прозьвішча Stengel[9]. Гэтае ж прозьвішча бытавала ў ваколіцах Мэмэлю[10].

Варыянты імя ў гістарычным крыніцах: земли пустых на имя Станькелевщину (11 студзеня 1517 году)[11]; земль пустовъских у Вилкеиском повете на имя Станъкгелевъщыны а Бернатовъщыны (21 сьнежня 1522 году)[12]; Stangielia (1587—1591 гады)[13]; Stangielewicz (1603—1629 гады)[14].

  1. ^ Паводле назвы мясцовасьці Stengelstrup
  1. ^ Knudsen G. Danmarks gamle personnavne. Bd. 1: Fornavne. — København, 1948. S. 1284.
  2. ^ Schiffmann K. Historisches Ortsnamen-Lexikon des Landes Oberösterreich. — Berlin, 1942. S. 438.
  3. ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 77.
  4. ^ Schiffmann K. Historisches Ortsnamen-Lexikon des Landes Oberösterreich. — Berlin, 1942. S. 448.
  5. ^ Nielsen O. Olddanske personnavne. — Kjøbenhavn, 1883. S. 87.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 202.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 253.
  9. ^ STENGEL, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
  10. ^ STENGEL, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 354.
  12. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 193.
  13. ^ Ragauskaitė A. XVI a. II pusės Kauno miestiečių lietuviškos kilmės asmenvardžiai // Acta Linguistica Lithuanica. Nr 41 (1999). P. 154.
  14. ^ Ragauskaitė A. XVII a. pirmosios pusės Kauno miestiečių asmenvardžių kilmė // Acta linguistica Lithuanica. T. 43, 2000. P. 101.