Нігайла
| Нігайла лац. Nigajła / Nihajła | |
| Niegel | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Nito + Gelo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Нігал |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Нігайла» | |
Нігайла (Нігал) — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Негела, пазьней Нігель (Negele, Niegel[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -нед- (-нет-, -ніт-) (імёны ліцьвінаў Нітар, Нетымер, Гінет; германскія імёны Nieter, Nitimerus, Genet) паходзіць ад гоцкага neiþa 'злосьць, варожасьць'[3], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[4].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Negel[5].
У Прусіі бытавала імя Нігайл: Nygayl (1400 год)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Nygail (30 чэрвеня 1406 году)[7]; Nygal (1408 год)[8]; czu geisil Nigals son (16 чэрвеня 1409 году)[9]; zu gisel Nygalz son (21 чэрвеня 1409 году)[10]; Никгаилу чоловекь у Колтянех (1440—1492 гады)[11].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Нігайла — літоўскі баярын, які атрымаў наданьне ад вялікага князя Казімера
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 65.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1146.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 414.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 71.
- ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 130.
- ^ Das Marienburger Tresslerbuch der Jahre 1399—1409. — Königsberg, 1896. S. 488.
- ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 185.
- ^ Codex epistolaris Vitoldi. — Cracoviae, 1882. S. 186.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.