Пакрой
Пакрой | |||||
лет. Pakruojis | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1531 | ||||
Горад з: | 1950 | ||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Шавельскі | ||||
Плошча: | 4 км² | ||||
Вышыня: | 76 м н. у. м. | ||||
Насельніцтва (2017) | |||||
колькасьць: | 4640 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 1160 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Паштовы індэкс: | LT-83001 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 55°59′0″ пн. ш. 23°51′0″ у. д. / 55.98333° пн. ш. 23.85° у. д.Каардынаты: 55°59′0″ пн. ш. 23°51′0″ у. д. / 55.98333° пн. ш. 23.85° у. д. | ||||
Пакрой | |||||
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы | |||||
http://www.pakruojis.lt/ |
Пакро́й (па-летувіску: Pakruojis) — горад у паўночнай Летуве на рацэ Круоі. Недалёка ад Пакрою на рацэ знаходзіцца дамба. Пакрой зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам Пакройскага раёну Шавельскага павету. Пакрой знаходзіцца за 36 км ад Шаўляў. Горад адносіцца да этнаграфічнага рэгіёну Аўкштота. Насельніцтва налічвае каля 6 тыс. чалавек. Праз Пакрой праходзіць чыгунка Паланга — Дзьвінск.
Упершыню паселішча ўзгадваецца ў 1531 годзе, калі яно належала Мартыновічам. Потым Пакрой пераходзіў да Сясіцкіх, Забелаў, Мунстэраў. У канцы XVIII стагодзьдзя ўладарамі Пакроя сталі бароны фон Ропы, якія валодалі ім да 1940 году. Пакрой вядомы тым, што тут у ХІХ стагодзьдзі працаваў настаўнікам францускі падарожнік і навуковец Фрэдэрык Дзюбуа дэ Монпэрэ.
Статус гораду Пакрой атрымаў у 1950 годзе.