Мангуд

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Мангу́д — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Монгуд[a].

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Імя Мангуд зьмяшчае той жа фармант (-гуд-), што і германскае (гоцкае) імя Гудэскалк (Готшалк)[1]. Гэты ж фармант празь імя Гудзігерд зьвязвае Мангуда зь імём Альгерд, якое мае поўныя германскія адпаведнікі (герцаг Альгерд з Гогенштайну[2]).

Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, фармант -ман- паходзіць ад германскага man 'чалавек', а фармант -гуд- (гоцкія імёны Gudeleub, Godemund, Guderith) — ад гоцкага guþs 'Бог'[3]. Такім парадкам, імя Мангуд адпавядае старажытным германскім імёнам Mangodus (Mangod)[4][5][6] і Guotman (Godeman, пазьнейшае Godman, Gutmann)[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: панъ Якубъ Юрьевичъ Монкгудъ Поуслейский… Jakub Mongud Pousloyski (4 сакавіка 1586 году)[8].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З XVII ст. прыдомкам Монгуд карыстаўся літоўскі шляхецкі род Пуслоўскіх гербу «Шаліга»[13].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Іншыя прыклады аналягічнага пераносу націску: імя Даўгерд і прозьвішча Доўгерд (Доўгірд), імя Даўмонт і прозьвішча Домант (Доўмант), імя Жыгімонт і прозьвішча Жыгмант

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  2. ^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 47.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17, 23.
  4. ^ Recueil des chartes de l'abbaye de Cluny. T. 1. — Paris, 1876. P. 26.
  5. ^ Cartulaires inédits de la Saintonge. — Niort, 1871. P. 8, 76, 213.
  6. ^ North J. J. English Hammered Coinage. Volume 1: Early Anglo-Saxon to Henry 111 c. A.D. 600—1272. — London, 1994. P. 143, 148, 163, 172.
  7. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 661.
  8. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 260.
  9. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 7. ― Вильна, 1909. С. 286.
  10. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 14, 22, 52.
  11. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 218.
  12. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 380.
  13. ^ Stekert A. Przydomki polskie, litewskie i rusińskie. — Kraków, 1897.S. 80.