Эйтман
| Эйтман лац. Ejtman | |
| Eitmann | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Eito + Mann |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Эйтмян, Айдыман |
| Вытворныя формы | Эйтмін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Эйтман» | |
Эйтман (Айдыман) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Эйтман (Eitmann, Eydtman) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова эйт- (айт-, эйд-) (імёны ліцьвінаў Эйціла, Эйтун, Эйтаўт; германскія імёны Eitel, Eidunn, Aitald) паходзіць ад гоцкага aiths, стараверхненямецкага eid 'клясьціся, прысягаць'[2] або стараверхненямецкага eit 'агонь'[3], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[4], германскага man 'чалавек'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Aydymany (1744 год)[6].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ян Эйдман (Jan Eidman) — выхадзец з Гданьску, які да 1619 году навучаўся ў Папскай сэмінарыі ў Вільні[7]
- Ёсіф і Францішка Эйтманы (Эйтміны) — упіцкія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1773—1784 гадох[8]
Эйтмановічы (Ejtmanowicz) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[9].
На 1903 год існавала вёска Эйцманы ў Новааляксандраўскім павеце[10].
На гістарычнай Браслаўшчыне існуе вёска Эйтмяны.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Hellfritzsch V. Familiennamenbuch des sächsischen Vogtlandes — Leipzig, 1992. S. 72.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 45.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 26.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Poplatek J. Wykaz alumnów Seminarium Papieskiego w Wilnie 1582—1773 // Ateneum Wileńskie. R. 11, 1936. S. 250.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 196.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 479.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 271.