Альман

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Alman
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Alo + Mann
Іншыя формы
Варыянт(ы) Эльман
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Альман»

Альман (Эльман) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Аламан або Альман, пазьней Эльман (Alaman, Alman, Ellmann) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова ал- (імёны ліцьвінаў Альбут, Алігут, Аламунт; германскія імёны Albot, Algut, Alamunt) паходзіць ад гоцкага alls 'увесь, кожны'[2], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[3], германскага man 'чалавек'[4].

Адпаведнасьць імя Альман (лет. Almanas, Almonas) германскаму імю Alman (Alaman) прызнае летувіскі лінгвіст Ёзас Юркенас(lt)[5].

У 1621 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Michael Olman, Welaviensis Borussus, у 1627 годзе — Michael Olmannus, Welowiensis Borussus[6].

У Прусіі бытавала імя Allemanne (1337 год)[7].

У Польшчы ў 1504 годзе і ў XVII ст. адзначалася прозьвішча Almanus[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: actum et datum in Solak (presentibus) <…> et Georgio Almana (28 верасьня 1516 году)[9].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Эльманы (Elman) гербу ўласнага — літоўскі шляхецкі род з Наваградзкага павету[10].

Аламэн або Алеман (Alamenus, Alemani) гербу ўласнага — шляхецкі род Рэчы Паспалітай зь Любліну і Плоцку[11].

На гістарычнай Піншчыне існуе вёска Альманы.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 53.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 52.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
  5. ^ Юркенас, Ю. Основы балтийской и славянской антропонимики. — Вильнюс, 2003. С. 115, 121, 164.
  6. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 255, 300.
  7. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 12.
  8. ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 1: A—G. — Kraków, 2007. S. 136.
  9. ^ Rowell S. C. Peter de Carwynisky and the Foundations of St Peters (Paberžė) and Holy Trinity Chantry (Maišiagala): Ruminations of an Archive Rodent on Parish Formation in Lithuania ca 1495—1533 // Ministri historiae: E. A. Rimšos 65-mečio sukakčiai. Vilnius, 2013. P. 10.
  10. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 118.
  11. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 4. — Warszawa, 1936. S. 93.