Перайсьці да зьместу

Кільман

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Killman
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Kil + Mann
Іншыя формы
Вытворныя формы Гайліман
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Кільман»

Кільман — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Гіламан, Гілман або Кілман (Gilaman[1], Gilimanns[2], Gilman[3][4], Gillman, Killman) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -гіл- (-кіл-) (імёны ліцьвінаў Гілін, Гілімонт, Таўцігіл; германскія імёны Gillin, Gilmondus, Theudigilius) паходзіць ад германскага Gisala, Gisila 'патомак, нашчадак'[6], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[7], германскага man 'чалавек'[8].

У Памор’і бытавала прозьвішча Gillmann[9].

У ваколіцах Мэмэлю адзначалася прозьвішча Keilmann[10].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Kilmona Buyhowicza (1671—1681 гады)[11]; Andrzej Kilman (1701 год)[12]; Pilip Kilman (1837 год)[13].

  1. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 32 (278).
  2. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 119.
  3. ^ Vroonen E. Les noms de famille de Belgique. Vol 2: Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique. — Bruxelles, 1957.
  4. ^ G, Dictionnaire de tous les noms de famille belges
  5. ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 458.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 70.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
  8. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
  9. ^ GILLMANN, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
  10. ^ KIELMANN, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
  11. ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 155.
  12. ^ Niemonajcie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  13. ^ Dziennik Urzędowy Gubernii Augustowskiej. Nr. 22, 1837. S. 318.