Годвайн
| Годвайн лац. Godvajn / Hodvajn | |
| Gutwein | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Godo + Weine Godo + Uuenna |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Гутвін |
| Зьвязаныя імёны | Wunigodo |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Годвайн» | |
Годвайн — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гутвайн (Gutwein[1]) і Вунігода (Wunigodo) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гуд- (-год-, -гут-) (імёны ліцьвінаў Готарт, Гудман, Саўгут; германскія імёны Gotard, Gudman, Savegot) паходзіць ад гоцкага guþs 'Бог', gôþs 'добры, старанны, пабожны' або *guts 'гот'[3], а аснова -вуйн- (-войн-, -вун-) (імёны ліцьвінаў Вайніла, Войнар, Войнат; германскія імёны Vuinla, Wunar, Wonnat) — ад старагерманскага wunna, гоцкага wunands 'шчаснасьць, задаволенасьць', ісьляндзкага vænn 'прыемны', нямецкага gewohnt 'задаволены'[4] або ад асновы -він- (-вайн-)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Godwojn- (XV—XVI ст. паводле выпісу XIX ст.)[6]; Mikołay Godwoin[7], Mikołay Godwoyn[8] (20 кастрычніка 1655 году).
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мікалай Годвайн — літоўскі шляхціч, які падпісаў Кейданскую унію
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Dräger K. Deutscher Familiennamenatlas. Bd. 6. — Berlin; Boston, 2017. S. 217.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1665.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 134.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
- ^ Būga K. Apie lietuvių asmens vardus. — Vilnius, 1911. P. 25.
- ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 312.
- ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 333.