Нарывойша
Нарывойша лац. Naryvojša | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Noro + Woyscha Noro + Wiso |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Нарвойш, Нарвош, Нарвуш |
Зьвязаныя імёны | Войшнар |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Нарывойша» |
Нарывойша (Нарвойш, Нарвош, Нарвуш) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Іменная аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Нарымунт; германскія імёны Narelo, Norvid, Normund) паходзіць ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[1], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[2], а аснова -войш- (імёны ліцьвінаў Вайшыла, Войшымунд, Войсяд; германскія імёны Vuisilo, Vuisimundo, Vuisadus) — ад гоцкага і бургундзкага waiþs 'паляваньне', гоцкага waiþja 'паляўнічы'[3] або ад асновы -віс- (-віз-, -веш-)[4][5] (пазьнейшай -вайс-[6]). Такім парадкам, імя Нарывойша азначае «захаваны на паляваньні» (тое ж, што і імя Войшнар)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: бояре медницкие Нецко и Бернатъ Нарвоишевичы (25 траўня 1495 году)[8]; а Норивоиша Тешатовича (5 ліпеня 1507 году)[9]; Петрашъ Наривошевичъ[10], Нарвоишъ Котиевичъ[11], Якубовая Нарвоишовича[12], Нарвоишъ Доркгужевичъ[13], Якубъ Нарвоишевич[14], Петрашъ Нарвишевичъ[15] (1528 год); пять служобъ людеи именья eе Понемоньского на имя… а Мартина Ганусовича, а Балтруша Нарвоишевича… а Балтруша Нарвушовича (28 чэрвеня 1541 году)[16]; Petri Narwosz consularis caunensis (XVIII ст.)[17]; Alexander Władysław z Milkonta Narwysz (25 жніўня 1740 году)[18]; Narwoszany… Narwoysze (1744 год)[19]; Alexander Milkont Narwoysz — ziemski powiatu Grodzieńskiego (22 жніўня 1754 году)[20].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Нецька і Бэрнат Нарвойшавічы — медніцкія баяры, якія ўпамінаюцца ў 1495 годзе
- Нарвойш Янавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох[21]
- Мацей і Павал Балтрамеевічы, Сьцяпап і Рыгор Пятровічы Нарвайшовічы — расенскія зямяне, якія ўпамінаюцца ў 1586 годзе[22]
- Міхал Нарвайш Дышлевіч — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, войскі смаленскі ў 1730 годзе[23]
- Аляксандар Уладзіслаў Антоні Міліконт Нарвайш — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, падчашы старадубскі ў 1736—1765 гадох[24]
- Людвік Міліконт Нарвайш — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, падчашы старадубскі ў 1769—1780 гадох[25]
- Адам Нарвойш Дышлевіч — шляхціч Менскага ваяводзтва, які ўпамінаецца ў 1787 годзе[26]
Нарвойшы (Narwojsz) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[27].
Нарвойшы-Дышлевічы[28], Нарвойшы-Некрашы[29], Нарвойшы-Пашкевічы[30] і Мільканты-Нарвойшы[31] — літоўскія шляхецкія роды.
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 101, 102.
- ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 167.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 522.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 21.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 72.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 201.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 83.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 159.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 162.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 163.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 169.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 523 (1). — Vilnius, 2006. P. 178.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 206—207.
- ^ Ragauskaitė A. Kauno miestiečių pavardžių formavimasis XVI—XVIII amžiuje // Acta linguistica Lithuanica. T. 45, 2001. P. 134.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 309.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 331.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 444.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 17—18.
- ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 4. Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2003. S. 225.
- ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 4. Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2003. S. 275.
- ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 4. Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2003. S. 276.
- ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Минского воеводства на сеймике 1787 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 23 сьнежня 2016 г.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 361.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Д, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Н, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на П, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Н, Згуртаваньне беларускай шляхты