Перайсьці да зьместу

Севастопаль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Севастопаль
лац. Sievastopaĺ
укр. Севастополь
Севастопаль
Герб Севастопалю Сьцяг Севастопалю
Дата заснаваньня: 1783
Горад з: 1783
Краіна: Украіна
Мэр: Уладзімер Яцуба (апошні легітымны)
Плошча: 864 км²
Вышыня: 15 м н. у. м.
Насельніцтва (2014)
колькасьць: 344 853 чал.
шчыльнасьць: 399,14 чал./км²
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Тэлефонны код: 0692
Паштовы індэкс: 99000–99699
КОАТУУ: 8500000000
Нумарны знак: 92, СН
Геаграфічныя каардынаты: 44°36′18″ пн. ш. 33°31′21″ у. д. / 44.605° пн. ш. 33.5225° у. д. / 44.605; 33.5225Каардынаты: 44°36′18″ пн. ш. 33°31′21″ у. д. / 44.605° пн. ш. 33.5225° у. д. / 44.605; 33.5225
Севастопаль на мапе Ўкраіны
Севастопаль
Севастопаль
Севастопаль
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://sevastopol.gov.ru

Севасто́паль (укр. і рас. Севастополь) — горад ва Ўкраіне, які разьмешчаны на тэрыторыі Крымскага паўвостраву, але не ўваходзіць у склад АР Крым. Тэрыторыя ўласна гораду Севастопаль, а таксама навакольных селішчаў і гарадоў Балаклава ды Інкерман складаюць асаблівую адміністрацыйна-тэрытарыяльную адзінку — Севастопальскую мескую раду. Севастопальская меская рада падзеленая на чатыры раёны. Між чатырма раёнамі рады падзеленая тэрыторыя Севастопалю, але ў склад раёнаў уваходзяць таксама й прадмесьці — такім чынам, уласна места Севастопаль не ўтварае асобнай адміністрацыйна-тэрытарыяльнай адзінкі ў складзе Севастопальскае мескае рады.

Геаграфія гораду абумоўленая знаходжаньнем гораду на берагох затокі, праз што горад падзелены на дзьве супрацьлеглыя часткі.

24 лютага 2014 году мітынгоўцы паставілі на чале гораду грамадзяніна Расеі[1]. 26 лютага расейскае войска пачало ўварваньне ва Ўкраіну нападам на ўкраінскую вайсковую частку ў Севастопалі[2].

16 сакавіка ў Севастопалі, як і ў Аўтаномнай Рэспубліцы Крым, адбыўся супярэчны Канстытуцыі[3] рэфэрэндум, на якім пры дапамозе махінацыяў, пасьлядоўнага распальваньня нянавісьці з боку расейскай прапаганды ва ўмовах адначаснай адсутнасьці пагрозы для расейцаў большасьць галасоў атрымаў варыянт «за ўзьяднаньне з Расейскай Фэдэрацыяй». Паводле старшыні камісіі па арганізацыі і правядзеньні рэфэрэндуму Міхаіла Малышава, у Севастопалі лік прагаласаваўшых перавысіў насельніцтва гораду разам зь дзецьмі бяз права голасу на 23% (+88 675 жыхароў)[4]. 17 сакавіка была абвешчаная дэ-факта залежная ад Расеі Рэспубліка Крым (АРК і Севастопаль), мэтаю якой улады рэспублікі аб’явілі ўваходжаньне ў склад Расеі. 18 сакавіка ўсталяваныя расейскімі акупацыйнымі войскамі[5][6] ўлады Рэспублікі Крым падпісалі пагадненьне з прэзыдэнтам Расеі Пуціным аб уваходжаньні рэспублікі ў склад Расеі на правох двух асобных суб’ектаў — Крыму й Севастопалю.

21 сакавіка расейскі прэзыдэнт Уладзімер Пуцін падпісаў закон аб далучэньні да Расеі ўкраінскіх Севастопалю і Крыму[7], хоць Будапэшцкі мэмарандум забавязвае Расею паважаць дзяржаўныя межы Ўкраіны і ўстрымлівацца ад ўжыцьця сілы супраць яе тэрытарыяльнай цэласнасьці. 27 сакавіка Генэральная Асамблея ААН пастанавіла адмовіць рэфэрэндуму ў праўнай сіле[8]. Міжнародныя назіральнікі ААН, якія працавалі ва Ўкраіне да 2 красавіка ўключна, адзначылі ў сваёй справаздачы махінацыі з рэфэрэндумам у Крыме і пасьлядоўнае распальваньне нянавісьці з боку расейскай прапаганды пры адначаснай адсутнасьці пагрозы для расейцаў[9]. 15 красавіка Вярхоўная Рада Ўкраіны ўхваліла закон аб зьмене праўнага стану Крыму, у тым ліку Севастопалю, на захоплены ў выніку ўзброенага нападу Расеі[10].

Насельніцтва па роднай мове (2001)
украінская мова расейская беларуская
6,48% 91,41% 0,17
  1. ^ Лізавета Казакова. Сытуацыя ва Ўкраіне па-ранейшаму застаецца складанай // Белтэлерадыёкампанія, 24 лютага 2014 г. Праверана 2 красавіка 2014 г.
  2. ^ Украінскі афіцэр крытыкуе ўладу ў Кіеве і кажа пра вайсковую акупацыю // Эўрарадыё, 3 сакавіка 2014 г. Праверана 3 красавіка 2014 г.
  3. ^ «Рэфэрэндум» у Бахчысараі сарваны // Радыё «Свабода», 16 сакавіка 2014 г. Праверана 2 траўня 2014 г.
  4. ^ У Севастопалі прагаласавалі 123% // Радыё «Свабода», 17 сакавіка 2014 г. Праверана 17 красавіка 2014 г.
  5. ^ Контрвыведка Ўкраіны: Расея даручыла сэпаратыстам забіць 100—200 чалавек, каб увесьці войскі // Наша Ніва, 16 красавіка 2014 г. Праверана 2 траўня 2014 г.
  6. ^ Эдуард Півавар. У.Пуцін прызнаў, што за сьпінай самаабароны Крыму стаялі расейскія войскі // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 17 красавіка 2014 г. Праверана 2 траўня 2014 г.
  7. ^ Зьміцер Уласаў. Пуцін падпісаў законы аб прыняцьці Крыма і Севастопаля ў склад Расеі // БелаПАН, 21 сакавіка 2014 г. Праверана 3 красавіка 2014 г.
  8. ^ Генасамблея ААН не прызнала вынікі рэфэрэндуму ў Крыму // БелТА, 27 сакавіка 2014 г. Праверана 28 сакавіка 2014 г.
  9. ^ Марцін Ярскі. Эўразвяз пачаў пастаўкі газу ва Ўкраіну // Белсат, 15 красавіка 2014 г. Праверана 16 красавіка 2014 г.
  10. ^ Вярхоўная рада Ўкраіны прызнала Крым часова акупаванай тэрыторыяй // БелТА, 15 красавіка 2014 г. Праверана 16 красавіка 2014 г.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]