Піюс XII

Папа вялебны
Піюс XII
	Pius XII
	біскуп Рыму
	Піюс XII у 1951
Пачатак папства	2 сакавіка 1939
Канец папства	9 кастрычніка 1958
Папярэднік	Піюс XI
Наступнік	Ян XXIII
Іншыя пасады	Дзяржаўны сакратар Кангрэгацыі па надзвычайных царкоўных справах (1912—1914) Сакратар Кангрэгацыі па надзвычайных царкоўных справах (1914—1917); Апостальскі нунцый у Баварыі (1917—1925); Тытулярны архібіскуп Сардысу (1917—1929); Апостальскі нунцый у Нямеччыне (1920—1930); Апостальскі нунцый у Прусіі (1926—1929); Кардынал-сьвятар сьвятых Яна і Паўла (1929—1939); Кардынал-сакратар дзяржавы (1930—1939); Прэфэкт Кангрэгацыі па надзвычайных царкоўных справах (1930—1939); Першасьвятар базылікі Сьвятога Пятра (1930—1939); Камэрленг Апостальскай палаты (1935—1939);
Пасьвечаньні
Ардынацыя	2 красавіка 1899 ; Франчэска ды Паоля Касэта
Кансэкрацыя	13 траўня 1917 ; Бэнэдыкт XV
Кардынальства	16 сьнежня 1929 ; Піюс XI
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli
Нарадзіўся	2 сакавіка 1876[…] ; Рым, Італія;
Памёр	9 кастрычніка 1958[…] (82 гады) ; Кастэль Гандольфа[d], Рым[d], Ляцыё, Італія;
Пахаваны	Ватыканскія гроты[d];
Дэнамінацыя	Каталіцкая царква
Бацькі	Філіпа Пачэльлі[d]
Адукацыя	L.G.S Ennio Quirino Visconti[d]; Папскі Грыгарыянскі ўнівэрсытэт[d] (1895); Рымскі ўнівэрсытэт Ля-Сапіенца (1896); Папская рымская сэмінарыя[d] (1901);
Заняткі	рыма-каталіцкі ксёндз, каталіцкі біскуп
Дэвіз	Opus Justitiae Pax («І чынам ісьціны [будзе] мір» [Іс. 32:17])
Подпіс
Герб
Сьвяты́
Дзень памяці	9 кастрычніка
Шанаваны ў	Каталіцкай Царкве
Тытул	Вялебны
	Піюс XII у Вікісховішчы
	Іншыя папы па імені Піюс

Папа Піюс XII (па-італьянску: Pio XII), сьвецкае імя Эўджэніё Марыя Джузэпэ Джаваньні Пачэльлі, euˈdʒɛːnjo maˈriːa dʒuˈzɛppe dʒoˈvanni paˈtʃɛlli; 2 сакавіка 1876, Рым, Каралеўства Італіі — 9 кастрычніка 1958, Кастэль Гандольфа, Італія) — Папа Каталіцкай Царквы з 2 сакавіка 1939 да свайго скону. Ягонае папства прыйшлося на час Другой сусьветнай вайны, і хоць афіцыйна Ватыкан прытрымліваўся нэўтралітэту, Піюс XII падтрымліваў стасункі зь нямецкім супрацівам, дыпляматычнымі спосабамі аказваў дапамогу ахвярам вайны і змагаўся за мір. У той жа час ён заключыў з Трэцім райхам канкардат ды захоўваў маўчаньне што да лёсу гэбраяў. Па вайне Піюс XII адстойваў мір і згоду, настойваючы на мяккай палітыцы датычна былых дзяржаваў і паплечнікаў Восі. Быў цьвёрдым праціўнікам камунізму ды Італьянскай камуністычнай партыі.

За ягоным часам Каталіцкая Царква выдала Дэкрэт супраць камунізму, якім абвяшчала адлучэньне ад царквы як вераадступнікаў тых каталікоў, якія прытрымліваюцца камуністычных поглядаў. У выніку каталіцкія вернікі ў краінах Усходняга блёку зазналі вялікія ганеньні і масавыя дэпартацыі сьвятароў. Піюс XII ex cathedra ўвёў догму пра ўнебаўзяцьце Дзевы Марыі ў сваёй Апостальскай канстытуцыі Munificentissimus Deus. Ягоны магістэрыюм уключае амаль 1000 пасланьняў і радыёзваротаў. Сярод сарака аднае ягонае энцыклікі: Mystici corporis Christi пра Царкву як цела Хрыстовае; Mediator Dei пра літургічную рэформу; Humani generis пра погляд Царквы на багаслоўе і эвалюцыю. У 1946 року ён скасаваў італьянскую большасьць у Калегіі кардыналаў.

Па сьмерці Піюса XII ў 1958 року пераемнікам стаў Папа Ян XXIII. 18 лістапада 1965 на другім Ватыканскім саборы Папа Павал VI распачаў працэдуру кананізацыі Піюса XII. У 1990 року Папа Ян Павал II абвясьціў яго слугой Божым, а 19 сьнежня 2009 року Папа Бэнэдыкт XVI прызнаў вялебным.

Крыніцы

^ ^а ^б Pius (Pius XII.) // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
^ ^а ^б Pius XII // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
^ ^а ^б Brozović D., Ladan T. Pio XII. // Hrvatska enciklopedija (харв.) — LZMK, 1999. — 9272 с.
^ ^а ^б Pius XII <papa> // OPAC SBN (італ.)
^ ^а ^б autori vari Pio XII // Dizionario di Storia (італ.) / Istituto dell'Enciclopedia Italiana — 2011.
^ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Traniello F. PIO XII, papa // Dizionario Biografico degli Italiani (італ.) — 2015. — Vol. 84.
^ Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.

[_0a66bbacbceb2e6a-1] а ^б Pius (Pius XII.) // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)

[_c11f06b44e1abb3a-2] а ^б Pius XII // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.

[_fb0a64feff4e9ba8-3] а ^б Brozović D., Ladan T. Pio XII. // Hrvatska enciklopedija (харв.) — LZMK, 1999. — 9272 с.

[_954d29311d46c07b-4] а ^б Pius XII <papa> // OPAC SBN (італ.)

[_8bdaf0b2af0d37b5-5] а ^б autori vari Pio XII // Dizionario di Storia (італ.) / Istituto dell'Enciclopedia Italiana — 2011.

[_2aa5291fc57e22fa-6] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Traniello F. PIO XII, papa // Dizionario Biografico degli Italiani (італ.) — 2015. — Vol. 84.

[_514bad7af497a07b-7] Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

п а р Папы рымскія
I—IV стагодзьдзі	Пётар Лін Анаклет Клімэнт I Эварыст Аляксандар I Сыкст I Тэлесфор Гігін Піюс I Аніцэт Сатэрыюс Алеўтэр Віктар I Зэфірын Калікст I Урбан I Пантыян Антэр Фабіян Карнэліюс Люцыюс I Стэфан I Сыкст II Дыянісіюс Фэлікс I Эўтыхіян Кай Марцэлін Марцэл I Эўсэбіюш Мільтыяд Сыльвэстар I Марк Юліюс I Лібэрыюс Дамас I Сырыцыюс Анастасіюс I	Сымбаль папаў рымскіх
V—VIII стагодзьдзі	Інакенцыюс I Зосім Баніфацыюс I Цэлестын I Сыкст III Леў I Гілярыюс Сымпліцыюс Фэлікс III Гелясіюс I Анастасіюс II Сымах Гармізд Ян I Фэлікс IV Баніфацыюс II Ян II Агапіт I Сыльвэрыюс Вігіліюс Пэлягіюс I Ян III Бэнэдыкт I Пэлягіюс II Грыгорыюс I Сабініян Баніфацыюс III Баніфацыюс IV Адэадат I Баніфацыюс V Ганорыюс I Сэвэрын Ян IV Тэадор I Мартын I Эўгеніюш I Віталіян Адэадат II Дон Агата Леў II Бэнэдыкт II Ян V Конан Сэргіюш I Ян VI Ян VII Сызыніюс Канстантын I Грыгорыюс II Грыгорыюс III Захар Стэфан Стэфан II Павал I Стэфан III Адрыян I Леў III
IX—XII стагодзьдзі	Стэфан IV Пасхал I Эўгеніюш II Валянцін Грыгорыюс IV Сэргіюш II Леў IV Бэнэдыкт III Мікалай I Адрыян II Ян VIII Марын I Адрыян III Стэфан V Фармоз Баніфацыюс VI Стэфан VI Раман Тэадор II Ян IX Бэнэдыкт IV Леў V Сэргіюш III Анастасіюс III Ляндон Ян X Леў VI Стэфан VII Ян XI Леў VII Стэфан VIII Марын II Агапэт II Ян XII Леў VIII Бэнэдыкт V Ян XIII Бэнэдыкт VI Бэнэдыкт VII Ян XIV Ян XV Грыгорыюс V Сыльвэстар II Ян XVII Ян XVIII Сэргіюш IV Бэнэдыкт VIII Ян XIX Бэнэдыкт IX Сыльвэстар III Бэнэдыкт IX Грыгорыюс VI Клімэнт II Бэнэдыкт IX Дамас II Леў IX Віктар II Стэфан IX Мікалай II Аляксандар II Грыгорыюс VII Віктар III Урбан II Пасхал II Гелясіюс II Калікст II Ганорыюс II Інакенцыюс II Цэлестын II Люцыюс II Эўгеніюш III Анастасіюс IV Адрыян IV Аляксандар III Люцыюс III Урбан III Грыгорыюс VIII Клімэнт III Цэлестын III Інакенцыюс III
XIII—XVI стагодзьдзі	Ганорыюс III Грыгорыюс IX Цэлестын IV Інакенцыюс IV Аляксандар IV Урбан IV Клімэнт IV Грыгорыюс Х Інакенцыюс V Адрыян V Ян XXI Мікалай III Мартын IV Ганорыюс IV Мікалай IV Цэлестын V Баніфацыюс VIII Бэнэдыкт XI Клімэнт V Ян XXII Бэнэдыкт XII Клімэнт VI Інакенцыюс VI Урбан V Грыгорыюс XI Урбан VI Баніфацыюс IX Інакенцыюс VII Грыгорыюс XII Мартын V Эўгеніюш IV Мікалай V Калікст III Піюс II Павал II Сыкст IV Інакенцыюс VIII Аляксандар VI Піюс III Юліюс II Леў X Адрыян VI Клімэнт VII Павал III Юліюс III Марцэл II Павал IV Піюс IV Піюс V Грыгорыюс XIII Сыкст V Урбан VII Грыгорыюс XIV Інакенцыюс IX Клімэнт VIII
з XVII стагодзьдзя	Леў XI Павал V Грыгорыюс XV Урбан VIII Інакенцыюс X Аляксандар VII Клімэнт IX Клімэнт X Інакенцыюс XI Аляксандар VIII Інакенцыюс XII Клімэнт XI Інакенцыюс XIII Бэнэдыкт XIII Клімэнт XII Бэнэдыкт XIV Клімэнт XIII Клімэнт XIV Піюс VI Піюс VII Леў XII Піюс VIII Грыгорыюс XVI Піюс IX Леў XIII Піюс X Бэнэдыкт XV Піюс XI Піюс XII Ян XXIII Павал VI Ян Павал I Ян Павал II Бэнэдыкт XVI Францішак

Нарматыўны кантроль
Міжнародныя	FAST МІСН VIAF WorldCat
Нацыянальныя	Нарвэгія Чылі Гішпанія Францыя Зьвесткі НБФ Аргентына Каталёнія Нямеччына Італія Ізраіль ЗША 2 Швэцыя Латвія Японія Чэхія Аўстралія 2 Грэцыя Карэя Харватыя Нідэрлянды Польшча Партугалія Ватыкан
Навуковыя	CiNii
Артысты	MusicBrainz ULAN
Асобы	Асобы Італіі Нямецкія біяграфіі Trove
Іншыя	НУАД SNAC IdRef