Люцыюс I (папа рымскі)

Люцый І
	Lucіus
	Люцый І, Папа Рымскі
Пачатак папства	25 чэрвеня 253
Канец папства	5 сакавіка 254
Папярэднік	Карнэлі
Наступнік	Стэфан I
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	? ; Рым
Памёр	5 сакавіка 254 ; Рым, Рымская імпэрыя;
Дэнамінацыя	хрысьціянства і Каталіцкая царква
Бацькі	Парфірыян ; ?
Заняткі	каталіцкі сьвятар
Дзень памяці	4 сакавіка
	Люцыюс I ў Вікісховішчы

Люцый І (па-лацінску: Lucіus І; ? — 5 сакавіка 254) — 22-і Папа Рымскі (з 25 чэрвеня 253 году па 5 сакавіка 254 году).

Пантыфікат[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Люцый нарадзіўся ў Рыме й быў сынам Парфірыяна. Папам быў абраны, імаверна, 25 чэрвеня 253 году. Яго абраньне адбылося падчас ганеньняў, якія выклікалі выгнаньне яго папярэдніка Карнелія. Люцый таксама быў выгнаны неўзабаве пасьля атрыманьня сьвятарства, але змог атрымаць дазвол на вяртаньне.

Люцый згадваецца ў лістах Кіпрыяна Картагенскага у сувязі з навацыянскім расколам. Яго сьвята адзначаецца 5 сакавіка. Гэтая дата адзначана ў Рымскім Мартыралогу:

«На могілках Каліста на Апіянскай дарозе ў Рыме пахаваны сьв. Люцый, папа, пераемнік сьв. Карнілія, за веру ў Хрыста ён перанёс выгнаньне й дзейнічаў як выдатны спаведнік, з памяркоўнасьцю й асьцярожнасьцю, у цяжкія часы»^[2].

Памёр 5 сакавіка 254 году.

Сучаснасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1969 годзе сьвята папы Люцыя было выключана з «Галоўнага рымскага календара», збольшага з-за неабгрунтаванасьці званьня «мучаніка», зь якім ён раней шанаваўся^[3]. Адзначаны ў Lіber Pontіfіcalіs як мучанік, пацярпелы пры Валерыяне, ён памёр да пачатку ганеньняў, якія пачаліся пасьля сакавіка 254 году^[4].

Надмагільле папы Люцыя існуе дагэтуль у катакомбах сьв. Каліста. Яго мошчы былі пасьля перанесены ў царкву Санта-Чэчылія-ін-Трастэверэ разам з мошчамі сьв. Цэцыліі й іншымі. Яго галава захоўваецца ў рэлікварыі Сабора сьв. Ансгара ў Капэнгагене. Гэтая рэліквія была прывезена ў Роскіле каля 1100 году, пасьля таго як сьв. Люцый быў абвешчаны заступнікам Даньні й вострава Зеландыя. Паводле легенды, жыхароў Роскіле даймалі дэманы, якія нічога не баяліся, акрамя чэрапа Люцыя. Пасьля Рэфармацыі чэрап быў выстаўлены ў зале Каралеўскага палаца Фрэдэрыка ІІІ у Капэнгагене разам з акамянелым эмбрыёнам і іншымі адметнымі экспанатамі, пазьней перададзены ў Нацыянальны музэй Даньні й у 1908 годзе вернуты каталіцкай парафіі. Галава папы Луцыя зьяўляецца адной зь нямногіх рэліквій, якая перажыла Рэфармацыю ў Даньні.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.
^ Romae via Appia in coemeterio Callisti, depositio sancti Lucii, papae, qui, sancti Cornelii successor, pro Christi fide exsilium passus est et, fidei confessor eximius, in angustiis tempestatibus suis moderatione ac prudentia se gessit [Martyrologium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 2001 ISBN 978-88-209-7210-3), die 5 martii].
^ Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana 1969), pp. 88 and 118
^ St. Lucius I Архіўная копія ад 2017-12-31 г.

[_08530cc6135f0faf-1] Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.

[2] Romae via Appia in coemeterio Callisti, depositio sancti Lucii, papae, qui, sancti Cornelii successor, pro Christi fide exsilium passus est et, fidei confessor eximius, in angustiis tempestatibus suis moderatione ac prudentia se gessit [Martyrologium Romanum (Libreria Editrice Vaticana, 2001 ISBN 978-88-209-7210-3), die 5 martii].

[3] Calendarium Romanum (Libreria Editrice Vaticana 1969), pp. 88 and 118

[4] St. Lucius I Архіўная копія ад 2017-12-31 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

п а р Папы рымскія
I—IV стагодзьдзі	Пётар Лін Анаклет Клімэнт I Эварыст Аляксандар I Сыкст I Тэлесфор Гігін Піюс I Аніцэт Сатэрыюс Алеўтэр Віктар I Зэфірын Калікст I Урбан I Пантыян Антэр Фабіян Карнэліюс Люцыюс I Стэфан I Сыкст II Дыянісіюс Фэлікс I Эўтыхіян Кай Марцэлін Марцэл I Эўсэбіюш Мільтыяд Сыльвэстар I Марк Юліюс I Лібэрыюс Дамас I Сырыцыюс Анастасіюс I	Сымбаль папаў рымскіх
V—VIII стагодзьдзі	Інакенцыюс I Зосім Баніфацыюс I Цэлестын I Сыкст III Леў I Гілярыюс Сымпліцыюс Фэлікс III Гелясіюс I Анастасіюс II Сымах Гармізд Ян I Фэлікс IV Баніфацыюс II Ян II Агапіт I Сыльвэрыюс Вігіліюс Пэлягіюс I Ян III Бэнэдыкт I Пэлягіюс II Грыгорыюс I Сабініян Баніфацыюс III Баніфацыюс IV Адэадат I Баніфацыюс V Ганорыюс I Сэвэрын Ян IV Тэадор I Мартын I Эўгеніюш I Віталіян Адэадат II Дон Агата Леў II Бэнэдыкт II Ян V Конан Сэргіюш I Ян VI Ян VII Сызыніюс Канстантын I Грыгорыюс II Грыгорыюс III Захар Стэфан Стэфан II Павал I Стэфан III Адрыян I Леў III
IX—XII стагодзьдзі	Стэфан IV Пасхал I Эўгеніюш II Валянцін Грыгорыюс IV Сэргіюш II Леў IV Бэнэдыкт III Мікалай I Адрыян II Ян VIII Марын I Адрыян III Стэфан V Фармоз Баніфацыюс VI Стэфан VI Раман Тэадор II Ян IX Бэнэдыкт IV Леў V Сэргіюш III Анастасіюс III Ляндон Ян X Леў VI Стэфан VII Ян XI Леў VII Стэфан VIII Марын II Агапэт II Ян XII Леў VIII Бэнэдыкт V Ян XIII Бэнэдыкт VI Бэнэдыкт VII Ян XIV Ян XV Грыгорыюс V Сыльвэстар II Ян XVII Ян XVIII Сэргіюш IV Бэнэдыкт VIII Ян XIX Бэнэдыкт IX Сыльвэстар III Бэнэдыкт IX Грыгорыюс VI Клімэнт II Бэнэдыкт IX Дамас II Леў IX Віктар II Стэфан IX Мікалай II Аляксандар II Грыгорыюс VII Віктар III Урбан II Пасхал II Гелясіюс II Калікст II Ганорыюс II Інакенцыюс II Цэлестын II Люцыюс II Эўгеніюш III Анастасіюс IV Адрыян IV Аляксандар III Люцыюс III Урбан III Грыгорыюс VIII Клімэнт III Цэлестын III Інакенцыюс III
XIII—XVI стагодзьдзі	Ганорыюс III Грыгорыюс IX Цэлестын IV Інакенцыюс IV Аляксандар IV Урбан IV Клімэнт IV Грыгорыюс Х Інакенцыюс V Адрыян V Ян XXI Мікалай III Мартын IV Ганорыюс IV Мікалай IV Цэлестын V Баніфацыюс VIII Бэнэдыкт XI Клімэнт V Ян XXII Бэнэдыкт XII Клімэнт VI Інакенцыюс VI Урбан V Грыгорыюс XI Урбан VI Баніфацыюс IX Інакенцыюс VII Грыгорыюс XII Мартын V Эўгеніюш IV Мікалай V Калікст III Піюс II Павал II Сыкст IV Інакенцыюс VIII Аляксандар VI Піюс III Юліюс II Леў X Адрыян VI Клімэнт VII Павал III Юліюс III Марцэл II Павал IV Піюс IV Піюс V Грыгорыюс XIII Сыкст V Урбан VII Грыгорыюс XIV Інакенцыюс IX Клімэнт VIII
з XVII стагодзьдзя	Леў XI Павал V Грыгорыюс XV Урбан VIII Інакенцыюс X Аляксандар VII Клімэнт IX Клімэнт X Інакенцыюс XI Аляксандар VIII Інакенцыюс XII Клімэнт XI Інакенцыюс XIII Бэнэдыкт XIII Клімэнт XII Бэнэдыкт XIV Клімэнт XIII Клімэнт XIV Піюс VI Піюс VII Леў XII Піюс VIII Грыгорыюс XVI Піюс IX Леў XIII Піюс X Бэнэдыкт XV Піюс XI Піюс XII Ян XXIII Павал VI Ян Павал I Ян Павал II Бэнэдыкт XVI Францішак