Камень (Валожынскі раён)
| Камень | |
.jpg) Касьцёл Сьв. апосталаў Пятра й Паўла | |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Валожынскі |
| Сельсавет: | Івянецкі |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°51′56″ пн. ш. 26°39′1″ у. д. / 53.86556° пн. ш. 26.65028° у. д.Каардынаты: 53°51′56″ пн. ш. 26°39′1″ у. д. / 53.86556° пн. ш. 26.65028° у. д. |
Камень на мапе Беларусі   Камень | |
 Галерэя здымкаў у Wikimedia Commons
| |
Ка́мень[1] — вёска ў Беларусі, на рацэ Каменка. Уваходзіць у склад Івянецкага сельсавету Койданаўскага раёну Менскай вобласьці. Насельніцтва 690 чал. (1997). Знаходзіцца за 37 км на паўднёвы ўсход ад Валожына, за 46 км ад чыгуначнай станцыі Койданава.
Камень — даўняе мястэчка гістарычнай Меншчыны.
Гісторыя
Упершыню Камень згадваецца ў 1-й палове XV ст. як уладаньне Гедыголдавічаў. Каля 1451 кашталян віленскі С. Гедыголдавіч заснаваў у мястэчку касьцёл. У канцы XV — 1-й палове XVI стст. Камень знаходзіўся ў валоданьні Забярэскіх, якія ў 1522 збудавалі тут фарны касьцёл. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай (1565—1566) мясьціна ўвайшла ў склад Менскага павету Менскага ваяводзтва.
.jpg)
У 2-й палове XVI ст. Камень перайшоў да Кішкаў, у XVII ст. ст. — Далмат-Ісакоўскіх, пазьней Юдзіцкіх. У 1679 у мястэчку збудавалі новы касьцёл.
У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Камень апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Менскім павеце Менскай губэрні. Станам на 1795 у мястэчку было 49 двароў. У XVIII—XIX стст. тут праводзіліся вялікія кірмашы. У 1-й пал. XIX ст. Камень знаходзіўся ў валоданьні Салагубаў і Плявакаў, у 2-й палове XIX — пачатку XX стст. — Арнольдзі і Яштальд-Гаворкі. Паводле вынікаў перапісу (1897) у мястэчку было 116 двароў, касьцёл, малітоўны дом, багадзельня, магазын, карчма, 3 кузьні, крама лазьня.
Згодна з Рыскай мірнай дамовай (1921) Камень апынуўся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у Івянецкай гміне Стаўпецкага павету Наваградзкага ваяводзтва. За польскім часам існавалі аднайменныя мястэчка (151 двор) і 2 фальваркі (7 двароў).
У 1939 Камень увайшоў у БССР. Статус паселішча панізілі да вёскі. Станам на 1971 тут было 234 двары, на 1997 — 220.
Насельніцтва
- XVIII стагодзьдзе: 1795 — 268 чал.
- XIX стагодзьдзе: 1897 — 713 чал.
- XX стагодзьдзе: 1921 — 844 чал.[2]; 1971 — 879 чал.[3]; 1997 — 690 чал.[4]
Інфраструктура
У Камені працуюць сярэдняя школа, фэльчарска-акушэрскі пункт, бібліятэка, клюб.
Турыстычная інфармацыя
.jpg)
Выдатныя мясьціны
За 0,4 км на паўднёвы захад ад Каменю знаходзіцца археалягічны помнік (гарадзішча і селішча часоў сярэднявечча).
- Валун Чортаў Камень
- Могілкі габрэйскія
Страчаная спадчына
- Касьцёл Сьвятых апосталаў Пятра й Паўла (1679)
Крыніцы
- ^ Госкартгеоцентр
- ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom VII. Część I: Województwo Nowogródzkie. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
- ^ Валерый Шаблюк. Камень // ЭГБ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 45.
- ^ Валерый Шаблюк. Камень // ЭГБ. — Мн.: 1997 Т. 4. С. 44.
Літаратура
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 4: Кадэты — Ляшчэня. — 432 с. — ISBN 985-11-0041-2
- Kamień (2) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy. — Warszawa, 1882. S. 734.
Вонкавыя спасылкі
Камень (Валожынскі раён) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
| ||||||||