Пральніцкі сельсавет
| Пральніцкі сельсавет | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | Беларусь |
| Статус | сельсавет Беларусі[d] і былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка |
| Адміністрацыйны цэнтар | Пральнікі |
| Дата ўтварэньня | 12 кастрычніка 1940 |
| Дата скасаваньня | 28 траўня 2013 |
| Насельніцтва | 1091 чал. (2009) |
| Мэдыя-зьвесткі | |
| Часавы пас | UTC+03:00 |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Пра́льніцкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Валожынскага раёну Менскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Пральнікі.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
12 кастрычніка 1940 году створаны Падневіцкі сельсавет у складзе Івянецкага раёну Маладэчанскай вобласьці. 27 сакавіка 1959 году сельсавет перайменаваны ў Пральніцкі. 17 красавіка 1962 году раён скасаваны, сельсавет далучаны да Валожынскага раёну. 5 траўня 1962 году сельсавет перайменаваны ў Падневіцкі. 25 сьнежня 1962 году раён скасаваны, сельсавет далучаны да Стаўпецкага раёну. 6 студзеня 1965 году сельсавет перададзены адноўленаму Валожынскаму раёну. У пачатку 2000-х гадоў сельсавет перайменаваны ў Пральніцкі.
28 траўня 2013 году сельсавет ліквідаваны, усе населеныя пункты — Асінаўка, Баброўнікі, Баравікоўшчына, Баяршчына, Врублёўшчына, Галабурды, Галімцы, Гуды, Курдуны, Макасічы, Мешкуці, Ойцінава, Падневічы, Петрусоўшчына, Пральнікі, Суднікі, Часнакі, Шэлеўшчына, Юзафіна — перададзеныя ў склад Івянецкага сельсавету[1].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Менск: БелЭн, 1996. — 527 с.: іл. ISBN 985-11-0041-2. С. 470
- Гарады і вёскі Беларусі: энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць. Кн. 1 / рэдкал.: Т.У. Бялова (дырэктар) [і інш.]. — Менск: БелЭн, 2010. — 736 с.: іл. ISBN 978-985-11-0520-1. С. 335, 486