Перайсьці да зьместу

Баніфацыюс V (папа рымскі)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Баніфацыюс V (папа рымскі)
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся VI стагодзьдзе
Памёр 25 кастрычніка 625
ДэнамінацыяКаталіцкая царква[1]
Заняткікаталіцкі сьвятар, пісьменьнік

Баніфа́цыюс V (па-лацінску: Bonifatius V) — рымскі біскуп (папа рымскі) з 23 сьнежня 619 году па сваю сьмерць. Больш за ўсё вядомы дзякуючы хрысьціянізацыі Ангельшчыны. Акрамя таго выдаў распараджэньне, паводле якога цэрквы сталі ўхваляцца месцамі сьвятыняў. Як вядома Баніфацыюс паходзіў з Нэапалю, але да абраньня рымскім біскуп нічога не вядома пра ягонае жыцьцё. Галоўным біскупам Рыму ён стаў пасьля сьмерці Адэадата I у лістападзе 618 годзе, аднак прайшло трынаццаць месяцаў з таго моманту як ягонае абраньне было зацьверджана імпэратарскім урадам у Канстантынопалі[2]. У гэты час Італію захапіў равэнскі экзарх Элеўтэрыюс, які нарок сябе імпэратарам Заходняе Рымскае імпэрыі, але хутка быў забіты. Баніфацыюс прызнаў уладу бізантыйскага імпэратара Гэракліюса, таму атрымаў ягонае ўхвалу.

Паводле «Liber Pontificalis», Баніфацыюс апісваецца як самы лагодны зь людзей, галоўнай выбітнасьцю якога стала ягоная вялікая любоў да духавенства.

  1. ^ Catholic-Hierarchy.org (анг.)USA: 1990.
  2. ^ Attwater, Aubrey (1939). «A Dictionary of Popes: From Peter to Pius XII». — С. 67—68.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Баніфацыюс V (папа рымскі)сховішча мультымэдыйных матэрыялаў