Рагін

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
(Перанакіравана з «Рагінь»)

Рагін (Рагінь, Рагіня) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча. Жаночае імя — Рагіна (Рэгіна).

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Рэгін, Раген або Рагіна (Regin, Ragenus, Ragina, Ragino) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -раг- (-рэг-) (імёны ліцьвінаў Рагла, Рагвалод, Рагайла; германскія імёны Ragilo, Ragvald, Ragel) паходзіць ад гоцкага raginon 'гаспадарыць, судзіць, выракоўваць', ragin 'вырак'[2].

У Прусіі бытавала імя Рэген: Regene (1318 год)[3].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Ragina Brodzianka (2 траўня 1558 году)[4]; Войтехъ, Матисъ, Михайло Рокгиничи… Матей Рокгиня, сынъ одинъ Петръ, при немъ братъ его Стасюкъ Рокгиня, сыновъ два: Матей, Янукъ (1595 год)[5]; Ragina wdowa (6 студзеня 1700 году)[6]; Ragina Nonawiczowna (1704 год)[7]; Zophia Raginowa (25 жніўня 1710 году)[8]; Regina Raginiowa (1 верасьня 1735 году)[9]; Lucia Raginowna (29 студзеня 1741 году)[10]; Catharina Raginiowna… Marianna Raginowna (7 лістапада 1745 году і 23 кастрычніка 1746 году)[11]; Marcin Regina… Maciy Regnia (1 ліпеня 1790 году)[12].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рагневічы (Ragniewicz) гербу Крыўда — шляхецкі род Рэчы Паспалітай[13].

На 1888—1905 гады існавала вёска (маёнтак) Рэгінаў (Рэгінава) у Слонімскім павеце Гарадзенскай губэрні[14][15].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1221—1222, 1241.
  2. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  3. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 82.
  4. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 49.
  5. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 514.
  6. ^ Łapiński Ł., Wilczewski W. F. «Komput katolików» parafii żołudzkiej z 1700 roku // Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne. Nr. 115, 2021. S. 281.
  7. ^ Pasvalio Šv. Jono Krikštytojo parapijos jungtuvių įrašai 1697—1705 m., Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  8. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia 1708—1710 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  9. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1735—1737 m. mirties įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  10. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1736—1742 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  11. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1743—1747 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  12. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 38. — Вильна, 1914. С. 84, 87.
  13. ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 305.
  14. ^ Słownik geograficzny... T. IX. — Warszawa, 1888. S. 591.
  15. ^ Указатель населенным местностям Гродненской губернии, с относящимися к ним необходимыми сведениями. — Гродна, 1905. С. 151.