Падсолтава

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Падсолтава
лац. Padsołtava
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Магілёўская
Раён: Амсьціслаўскі
Сельсавет: Падсолтаўскі
Насельніцтва:
  • 264 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2240
СААТА: 7246836046
Нумарны знак: 6
Геаграфічныя каардынаты: 54°5′42″ пн. ш. 31°28′22″ у. д. / 54.095° пн. ш. 31.47278° у. д. / 54.095; 31.47278Каардынаты: 54°5′42″ пн. ш. 31°28′22″ у. д. / 54.095° пн. ш. 31.47278° у. д. / 54.095; 31.47278
Падсолтава на мапе Беларусі ±
Падсолтава
Падсолтава
Падсолтава
Падсолтава
Падсолтава
Падсолтава

Падсо́лтава[1] — вёска ў Беларусі, на левым беразе ракі Белай Натапы. Цэнтар сельсавету Амсьціслаўскага раёну Магілёўскай вобласьці.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Пацолт

Пэцальд (Petzold, Pätzold[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова пэц- паходзіць ад асновы -берт- (-бэрт-)[3] або ад хрысьціянскага імя Petrus[2], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[4].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Pacołt (Paczołt)[5].

Варыянты назвы ў гістарычных крыніцах: Pocołtowo (1902 год)[6]; Поцолтово (1910 год)[7].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1910 год — 104 чалавекі[7]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Магілёўская вобласць: нарматыўны даведнік / І. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2007. — 406 с. ISBN 978-985-458-159-0. (djvu).
  2. ^ а б Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 278.
  3. ^ а б Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 112.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 279.
  6. ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 464.
  7. ^ а б Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 97.