Гіў
| Гіў лац. Giŭ / Hiŭ | |
| Givo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Геў |
| Вытворныя формы | Гіба |
| Зьвязаныя імёны | Гівейка, Гівін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гіў» | |
Гіў, Геў — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гіва або Гева (Givo, Gevo[a]) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гіў- (-геў-) паходзіць ад асновы -гіб- (-кіб-)[1][2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Гівейка, Гівін (Гівень). Адзначаліся германскія імёны Givika (Geuica), Givin.
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Gewart (Gewert)[3]. У 1648 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Michael Giewert, Tilsensis Borussus[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Кнетонскои волости люди Овняне… а Кгива (1440—1492 гады)[5]; na miejscu Jakuba Giewicza (1667 год)[6][b].
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Паводле назвы мясцовасьці Gevesvurdhi
- ^ Таксама:
- Ківіла (Гевіль) (адзначалася германскае імя *Kivilo[7]): Рымъко Кивиловичъ (1528 год)[8], Kazimierz Giewil… Stanisław Giewil (1667 год)[9];
- Гевалд (адзначалася старажытнае германскае імя Givald[10], германскае імя Gevald[11]): Giewołdowicze… do wsi Giwałtowa (1784 год)[12];
- Гівойна: Daniel Giwoyna z Mienskiego Powiatu (20 траўня 1606 году)[13]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 631.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 64.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 64.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 498.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 104.
- ^ Korsmeier C. M. Die Ortsnamen des Kreises Coesfeld. — Bielefeld, 2016. S. 237.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 161.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 2. — Warszawa, 2015. S. 87.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 635.
- ^ Sveriges medeltida personnamn. Hft. 7. — Uppsala, 1981. S. 223.
- ^ Vyskupo Ignoto Jokūbo Masalskio Kauno dekanato vizitacija 1782 m. — Vilnius, 2001. P. 646, 696.
- ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 155.