Ягмінава
Выгляд
Ягмінава лац. Jagminava | |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Берасьцейская |
Раён: | Кобрынскі |
Сельсавет: | Дзівінскі |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1642 |
Нумарны знак: | 1 |
Геаграфічныя каардынаты: | 52°6′54″ пд. ш. 24°43′30″ з. д. / 52.115° пд. ш. 24.725° з. д.Каардынаты: 52°6′54″ пд. ш. 24°43′30″ з. д. / 52.115° пд. ш. 24.725° з. д. |
± Ягмінава |
Ягмінава — былая вёска ў Беларусі, каля возера Любані. Уваходзілі ў склад Дзівінскага сельсавету Кобрынскага раёну Берасьцейскай вобласьці.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паводле менскага дасьледніка Алёхны Дайліды, які разьвівае германскую (перадусім усходнегерманскую) этымалёгію імёнаў літоўскіх князёў і баяраў, фармант -мін- паходзіць ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[1]. У германскім (гоцкім) гістарычным арэале адзначалася імя Agminus[2][3] (Egiminus[4]). Імя Jagmyn адзначалася ў 1386 годзе ва Ўроцлаве[5]. Імя Якмін гістарычна бытавала ў Польшчы: Jakmyn de Nesmyrze (1399 год)[6].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У XIX ст. фальварак Ягмінава і сядзіба Ягмінцы ўваходзілі ў склад Кобрынскага павету Гарадзенскай губэрні[7].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1905 год — 12 чалавек у фальварку Ягмінаўцы[8]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Cartulaire de l’Abbadye de Savigny suivi du petit cartulaire de l’Abbaye d’Ain. — Paris, 1853. P. 767.
- ^ Cartulaire de l’abbaye de Saint-Bertin. T. 1. — Paris, 1876. P. 431.
- ^ Notes históriques del bisbat de Barcelona. Vol. 12. — Barcelona, 1915. P. 200.
- ^ Reichert H. Die deutschen Familiennamen: nach breslauer quellen des 13. und 14. Jahrhunderts. — Breslau, 1908. S. 11, 19.
- ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 2. — Wrocław, 1968—1970. S. 386.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 625.
- ^ Указатель населенным местностям Гродненской губернии, с относящимися к ним необходимыми сведениями. — Гродна, 1905. С. 110.