Ягвін
| Ягвін лац. Jagvin / Jahvin | |
| Agwin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Agi + Wino |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Яквін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ягвін» | |
Ягві́н (Якві́н) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Агвін, Егвін, Аквін або Еквін (Agwin, Ecguini[1], Egwinus[2], Acwin[3], Ecuin, Ekqvin[4], Eckwin[5]) — імя германскага паходжаньня[6][7]. Іменная аснова ег- (аг-, ек-) (імёны ліцьвінаў Ягінт, Ягоўд; германскія імёны Egind, Egold) паходзіць ад гоцкага agis 'страх' або agja 'вастрыё, меч'[8], а аснова -він- (імёны ліцьвінаў Бутвін, Монтвін, Радавін; германскія імёны Butwin, Mondawin, Radowin) — ад гоцкага wins 'сябар'[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Дашко Яквиновичъ (1528 год)[10]; с подъдaными нашими людьми волости Пеняньское… а Яквиномъ из братьею его жъ Можевичи… а Ягвин з братю жъ своею, Можевичи (29 студзеня 1536 году)[11]; дом Ягвина Гавьриловичъ… дом тогожъ Ягвиновъский (19 лютага 1566 году)[12].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Дашка Яквінавіч — упіцкі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Gerchow J. Die Gedenküberlieferung der Angelsachsen. — Berlin; New York, 1988. P. 388.
- ^ Graaf J. J. Nederlandsche doopnamen naar oorsprong en gebruik. — Bussum, 1915. S. XX.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 216.
- ^ Tiefenbach H. Personennamen auf Steininschriften im Kölner Raum aus althochdeutscher Zeit // Althochdeutsch. Th. 2, 1987. S. 1276.
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 18.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 26.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l'ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 22.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 39.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 102.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 20 (1536—1539). — Vilnius, 2010. P. 96.
- ^ Klovas M., Meilus T. Vilniaus magistratui pavaldžių vakarinių priemiesčių ir palivarkų 1566 m. pagalvės ir 1596 m. nekilnojamojo turto laikytojų mokesčių mokėtojų sąrašai // Lietuvos istorijos metraštis. 2015/1. P. 173.