Масьцівіл
| Масьцівіл лац. Maścivił | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Masto + Wilo |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Маствіл, Моствіл |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Масьцівіл» | |
Масьцівіл (Маствіл) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча Моствіл.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Маста (Masto) і Віла (Wilo) — імёны германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова маст- (імёны ліцьвінаў Масьціла, Масьцін; германскія імёны Mastilo, Mastin) паходзіць ад гоцкага maists 'найбольшы'[1] або стараверхненямецкага mast 'доўгая жэрдка'[3], а аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) — ад гоцкага wilja 'воля'[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Онъдрушку Мостивиловичу Млишовъци данъники[5]; Ондрушку Мостивиловичу а Еикаровичу пят чоловеков[6]; Ондрушку Мостивиловича село… пану Ондрушку Моствиловичу у Клецкомъ повете село[7]; Моствилу две семъици[8]; Моствилу Жодеиковичу чоловекъ[9] (1440—1492 гады); nos Andreas Mostyuilowicz haeres in Rudikouice (17 ліпеня 1450 году)[10]; Анъдрею, Мостивиловича сыну, 5 копъ с корчомъ вилькомирскихъ (6 сакавіка 1488 году)[11]; в бояр наших, въ Юря а в Богдана Маствиловичовъ (14 кастрычніка 1502 году)[12]; была за Воиткомъ Моствиловичомъ (5 чэрвеня 1522 году)[13]; Стась Неверовичъ Моствиловичъ (1567 год)[14]; Joannes Mostuilius, Lituanus (1590 год)[15].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Маствілы-Галавачы і Моствілы (Маствілы) — літоўскія шляхецкія роды[16][17].
На гістарычнай Наваградчыне існуе вёска Масьцілавічы (Маствілавічы), на гістарычнай Ашмяншчыне — Маствілішкі.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 410.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1591.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 100.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 23.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 25.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 43.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 49.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 223.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 73.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 288.
- ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 1111.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 834.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 104.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Г, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на М, Згуртаваньне беларускай шляхты