Уладзімер Гамановіч

Уладзімер Гамановіч
	Уладзімер Гамановіч
Род дзейнасьці	супрацоўнік міліцыі места Рыгі
Дата нараджэньня	14 жніўня 1959
Месца нараджэньня	Докшыцкі раён, Маладэчанская вобласьць, БССР, СССР;
Дата сьмерці	20 студзеня 1991 (31 год)
Месца сьмерці	Рыга, Латвійская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР;
Месца пахаваньня	Докшыцкі раён;
Грамадзянства	СССР
Узнагароды

Уладзі́мер Алякса́ндравіч Гамано́віч (14 жніўня 1959, вёска Старына^[1], Докшыцкі раён Віцебскай вобласьці БССР — 20 студзеня 1991, Рыга, Латвія) — старшы лейтэнант міліцыі Рыгі, адна з ахвяраў студзеньскіх падзеяў 1991 року.

Жыцьцяпіс

Нарадзіўся ў сям’і вяскоўцаў. Бацькі Аляксандар і Тацяна працавалі ў калгасе. Скончыўшы школу, Уладзімер паступіў у прафэсійную вучэльню, атрымаў прафэсію электраманцёра. Служыў у вайсковай ракетнай частцы ў Рызе. Адслужыўшы, пайшоў на службу ў рыскую міліцыю, даслужыўся да званьня старшага лейтэнанта, камандаваў узводам.

У студзені 1991 року займаўся аховай парадку на рыскіх вуліцах у часе „барыкадаў“. 20 студзеня ахоўваў будынак Міністэрства ўнутраных справаў Латвіі (бульвар Райна, 6). Увечары супрацоўнікі Рыскага АМАПу прадпрынялі спробу захопу будынку, падчас якога адбылася страляніна. Ад нападу амапаўцаў загінулі 5 чалавек, сярод іх быў і Ўладзімер Гамановіч^[1]^[2].

Пахаваны на старых могілках у Тумілавічах Докшыцкага раёну (Беларусь)^[1].

Узнагароды

У 2010 годзе за заслугі ва ўмацаваньні дзяржаўнай бясьпекі Латвіі Ўладзімер Гамановіч пасьмяротна ўзнагароджаны ордэнам Віестура^[3].

Памяць

У Бастыённым парку(lv) Старога места Рыгі ўсталяваны камень у памяць пра Ўладзімера Гамановіча. У Музэі барыкадаў 1991 року дзейнічае экспазыцыя зь міліцэйскай формай Уладзімера Гамановіча.

Сям’я

Бацькі — вяскоўцы Аляксандар і Тацяна. Уладзімер меў двох малодшых братоў — Станіслава і Юрыя.

У Рызе Ўладзімер Гамановіч ажаніўся з Натальляй, у іх засталося трое дзяцей: Сьвятлана, Ларыса і Віталь. 25 сакавіка 1997 року з ініцыятывы фонду падтрымкі ўдзельнікаў барыкадаў удава і дзеці Ўладзімера ў парадку выключэньня атрымалі грамадзянства Латвіі і новую кватэру^[1]. 18 студзеня 1996 року міністар ўнутраных справаў Латвіі Дайніс Турлайс(lv) уручыў Натальлі Гамановіч грашовую дапамогу^[4].

Крыніцы

^ ^а ^б ^в ^г Пілецкі, Алесь; Уладзь Грыдзін (1 лістапада 2018) «Я ахоўваў тэлецэнтар у Рызе, а брат — будынак МУС». Як беларусы абаранялі Латвію ад савецкага АМАПу. Радыё «Свабода». Праверана 26 студзеня 2021 г.
^ Вигман, Владимир (7 сакавіка 1996) Троянский конь особого назначения (рас.). Зеркало недели. Украина. Праверана 26 студзеня 2021 г.
^ Viestura ordeņa nodošana glabāšanā. Valsts prezidents varoņu tuviniekiem nodot nopelnītos apbalvojumus (лат.) // Laikraksts Latvietis. — 18 лістапада 2010. — № 119.
^ Iekšlietu ministra pavēle nr.11p/s Par apbalvošanu (лат.) Likumi. Latvijas Vēstnesis (18 студзеня 1996). Праверана 26 студзеня 2021 г.

[sv3232-1] а ^б ^в ^г Пілецкі, Алесь; Уладзь Грыдзін (1 лістапада 2018) «Я ахоўваў тэлецэнтар у Рызе, а брат — будынак МУС». Як беларусы абаранялі Латвію ад савецкага АМАПу. Радыё «Свабода». Праверана 26 студзеня 2021 г.

[2] Вигман, Владимир (7 сакавіка 1996) Троянский конь особого назначения (рас.). Зеркало недели. Украина. Праверана 26 студзеня 2021 г.

[3] Viestura ordeņa nodošana glabāšanā. Valsts prezidents varoņu tuviniekiem nodot nopelnītos apbalvojumus (лат.) // Laikraksts Latvietis. — 18 лістапада 2010. — № 119.

[4] Iekšlietu ministra pavēle nr.11p/s Par apbalvošanu (лат.) Likumi. Latvijas Vēstnesis (18 студзеня 1996). Праверана 26 студзеня 2021 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

п а р Беларусы ў сьвеце
Беларусы ў Латвіі	Бацькаўшчына (Дзьвінск) Бацькаўшчына (Рыга) Беларускія настаўніцкія курсы Беларуская хата Беларуская школа ў Латвіі (выданьне) Вайскова-дыпляматычная місія БНР у Латвіі і Эстоніі Голас беларуса (1925) Голас беларуса (1989) Дзьвінская дзяржаўная беларуская гімназія Латвійскае таварыства беларускае культуры Сьвітанак Латвійскі фонд беларускай культуры Люцынская беларуская гімназія На чужыне Новы шлях Таварыства беларускага тэатру Андрэй Якубецкі Віктар Вальтар Вольга Сахарава Вячка Целеш Іван Краскоўскі Ігнат Дварчанін Кастусь Езавітаў Максім Гарэцкі Паўліна Мядзёлка Пётра Мірановіч Пятро Сакол Сяргей Сахараў Уладзімер Гамановіч Уладзімер Пігулеўскі Флярыян Выганоўскі Францішак Бартуль Эдуард Будзька Язэп Камаржынскі Яўген Аніська
Беларусы ў Летуве	Беларусы ў Коўне Беларускі асобны батальён у складзе войска Летувы Беларускі асяродак (часопіс) Беларускі сьцяг (1922) Вандроўкі па Вільні Варта Бацькаўшчыны Гальшанская мікрамова Гісторыя беларускай (крыўскай) кнігі Канфэдэрацыя беларускіх суполак Крывіч (часопіс) Маскоўская дамова (1920) Міністэрства беларускіх справаў у Летуве (Часопісь Міністэрства Беларускіх Справаў Беларускі народ (1919), Пагоня (газэта, 1920)) Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік Рунь Сьвята беларускай песьні Сьпіс 33 беларуска-летувіскіх дзеячоў, высланых зь Вільні 19 студзеня 1922 году Таварыства беларускай культуры ў Летуве Аляксандар Адамковіч Аляксандар Карабач Аляксандар Ружанцоў Аляксей Анішчык Анатоль Плескачэўскі Вацлаў Ластоўскі Віталь Каракорскі Вячаслаў Разумовіч Зьміцер Бартосік Дамінік Сямашка Казімер Фалькевіч Канстанцін Шышэя Клаўдзі Дуж-Душэўскі Леакадзія Шышэя Лявон Мурашка Марыя Матусевіч Павал Каруза Паўліна Мядзёлка Сяржук Вітушка Тамаш Грыб Тацяна Сапач Хведар Нюнька Уладзімер Пракулевіч Уладзімер Пруднікаў Усевалад Боеў Юрась Юркевіч Язэп Варонка Янка Багдановіч
Беларусы ў Эстоніі	Беларуска-эстонскае згуртаваньне Грунвальд (бюлетэнь) Вайскова-дыпляматычная місія БНР у Латвіі і Эстоніі Беларускае культурнае таварыства «Грунвальд» Юрась Юркевіч