Люцынская беларуская гімназія
Лю́цынская дзяржаўная беларуская гімназія — сярэдняя навучальная ўстанова беларускай нацыянальнай меншасьці ў Латвіі, якая снавала ў 1922—1925 гадах у горадзе Люцын (цяпер Лудза).
Заснавана 1 верасьня 1922 як прыватная гімназія беларускага культурна-асьветніцага таварыства «Бацькаўшчына». Мела 4 клясы (80—85 вучняў). Са жніўня 1923 году году на ўтрыманьні Беларускага аддзелу пры Міністэрстве асьветы Латвіі.
Дырэктарамі гімназіі ў розны час былі Рыгор Плыгаўка, Канстанцін Езавітаў, Уладзімер Пігулеўскі і інш. У гімназію набіралі вучняў з 30 навакольных пачатковых беларускіх школ. Навучэнцы выдавалі літаратурны часопіс «Ластаўка», удзельнічалі ў драматычным гуртку, зьбіралі і запісвалі беларускі фальклёр.
Закрытая 12 жніўня 1925 уладамі Латвіі. Частка вучняў вярнулася дадому, некаторыя паступілі ў расейскія школы, 34 вучні працягвалі вучобу ў Дзьвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9: Кулібін — Малаіта. — 560 с. — ISBN 985-11-0155-9