Швендэр
| Швендэр лац. Šviender | |
| Schwender | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Schwend + Heri |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Сьвідэр, Свэндар, Сьвінтар, Швыдэр |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Швендэр» | |
Швендэр (Сьвідэр, Свэндар, Сьвінтар, Швыдэр) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сьвіндэр або Сьвітэр, пазьней Сьвідэр, Швэндэр або Швідэр (Swindheri, Suither, Swyter[a], Swidher[1], Schwender[2], Schwieder[3]) і Герысьвінд (Heriswind) — імёны германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -сьвінд- (-сьвент-, -сьвіт-) (імёны ліцьвінаў Сьвінцейка, Сьвентальд, Сьвентагал; германскія імёны Schwindtke, Switald, Galsuintha) паходзіць ад гоцкага swinþs 'моцны, магутны'[5], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[6], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[7], германскага heru 'меч'[8].
У 1617 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Wilhelmus Schwieder… Nobiles Borussi[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: земянин мелницкий Миколай Свидер… тот Свидер (9 кастрычніка 1525 году)[10]; Кгермонт Свинторовичь, князь жмутский и литовский («О плюндрованю руского панства от литвы»)[11]; Kazimierz Swendorowicz[12]; reverendus pater Bonaventura Szwyder (1706 год)[13]; Swiderszczyzna (1744 год)[14]; Laurentius Szwenderowicz (12 студзеня 1777 году)[15]; Dorotha Szwendrowa (2 чэрвеня 1782 году)[16].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У былым Жамойцкім старостве існуюць вёскі Швэндрышкі і Швінтрышкі, на гістарычнай Браслаўшчыне — Шведэрышкі, на гістарычнай Рэччычыне — Сьвідзера. Назву Сьвідэршчына маюць хутар на гістарычнай Браслаўшчыне і вёска на гістарычнай Аршаншчыне.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Паводле назвы мясцовасьці Swyterestorp
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Kjöllerström P. A. Svensk namnbok. Dopnamn, ättenamn, ortnamn. — Ulricehamn, 1895. S. 37.
- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 57.
- ^ Andresen K. G. Konkurrenzen in der Erklärung der deutschen Geschlechtsnamen. — Heilbronn, 1883. S. 40, 139.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 779, 1384.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 227.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 182.
- ^ ПСРЛ. Т. 32. — М., 1975. С. 210.
- ^ Obst J. Rachunki miasta Wilna // Litwa i Ruś. Z. 7—9, 1913. S. 108.
- ^ Memoriale Fratrum Minorum Conventualium Vilnensium (1702—1832). — Vilnae, 2020. P. 106.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1777—1779 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1780—1782 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Katalog testamentów poznańskich z drugiej połowy XVI i z XVII wieku. — Warszawa, 2017. S. 195.