Вештар
| Вештар лац. Vieštar | |
| Vestarr | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | West + Hari |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Віштар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Вештар» | |
Вештар, Віштар — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вістар, Вестэр або Вестар (Wistarius, Guistarius[1], Wester[2], Vestarr[3], *Westaharjaz[4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова віст- (вест-) (імёны ліцьвінаў Вістэла, Вештарт; германскія імёны Wistila, Westhard) паходзіць ад гоцкага *wist[6], германскага west 'захад'[7], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[8], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[9], германскага heru 'меч'[10].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Віштар (Wisztor)[11].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Езофъ Вешторъ (1524—1566 гады); люди приставенства лепунского… Любортъ Воишторович (1 ліпеня 1542 году)[12]; у волости Меречскои сорокъ и чотыри чоловека конюховъ и тяглыхъ людеи илъкговъскихъ… Миколая Вишторовича (16 лютага 1566 году)[13]; з села Войшторовичъ (1567 год)[14]; Marianna Wiesztar (1808 год)[15].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Езаф Вештар — ашмянскі баярын, які ўпамінаецца паміж 1524 і 1566 гадамі
У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся Вештараўскі (Вештеровский) фальварак у Віленскім ваяводзтве[16].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Boullón Agrelo A. I. Antroponimia medieval galega (ss. VIII—XII). — Tübingen, 1999. P. 254.
- ^ Barber H. British Family Names: Their Origin and Meaning, with Lists of Scandinavian, Frisian, Anglo-Saxon and Norman Names. — Longon, 1894. P. 50.
- ^ Naumann H. Altnordische Namenstudien. — Berlin, 1912. S. 71.
- ^ Peterson L. Lexikon över urnordiska personnamn. — Uppsala, 2004. S. 33.
- ^ Piel J. M., Kremer D. Hispano-gotisches Namenbuch. Der Niederschlag des Westgotischen in den alten und heutigen Personen- und Ortsnamen der Iberischen Halbinsel. — Heidelberg, 1976. S. 291.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 235.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1560.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 363.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 15.
- ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 44 (1559—1566 гг.). — Менск, 2001. С. 115.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 661.
- ^ Daugi, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 77.