Бэер
| Бэер лац. Bejer | |
| Beieri | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Beie + Heri |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Боер |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Бэер» | |
Бэер (Боер) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Беер або Боер (Beieri, Beier[1], Boyer[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова бой- (буй-, бэй-) (імёны ліцьвінаў Бейка, Бумонт, Буйвід; германскія імёны Beiko, Bumund, Boiorix) зьнітоўваецца з швэдзкім boja 'ланцуг, кайданы'[4], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) паходзіць ад гоцкага harjis[5], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[6], германскага heru 'меч'[7].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Bejer (Bajer)[8].
У 1621 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Martinus Beierus, Hohensteinensis Borussus, у 1623 годзе — Joachimus Beier, Tilsensis Borussus, у 1652 годзе — Martinus Bejerus, Teuto-Ilaviensis Borussus[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Boiarowicz (1671—1681 гады)[10]; Mała kamienica p. Pota, teraz Bejerowa wdowa mieszka, jedna (1690 год)[11]; Anna Bejerowa (14 чэрвеня 1792 году)[12].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ваўрынец Боер (Wawrzyniec Bojer) — швэд з Стакгольму, які ў 1580 годзе навучаўся ў Папскай сэмінарыі ў Вільні[13]
- Браніслаў, Вацлаў, Ядвіга, Ігнаці, Рамуальд і Антоні Баяровічы (Bojarowicz) — уладальнікі гаспадарак у Віштоках каля Ашмянаў на 1933 год[14]
Бэеры (Bejer) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні і Віленскага павету[15].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Korsmeier C. M. Die Ortsnamen des Kreises Coesfeld. — Bielefeld, 2016. S. 51.
- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 313.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 325.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 10.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 253, 271, 532.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 122.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo wileńskie 1690 r. — Warszawa, 1989. S. 41.
- ^ Sẽnosios Pasvalio bažnyčios knygos. IX. 1788—1794 metų mirties metrikų knyga. — Savilaida, 2016. P. 28.
- ^ Poplatek J. Wykaz alumnów Seminarium Papieskiego w Wilnie 1582—1773 // Ateneum Wileńskie. R. 11, 1936. S. 230.
- ^ Ryszard Sys, Właściciele gospodarstw rolnych w woj. wileńskim w latach 1928—1939, publikacje «Pisarza hipotecznego zawarte w Dzienniku Województwa Wileńskiego za lata 1928—1939»
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 402.