Гінтэр
| Гінтэр лац. Ginter / Hinter | |
| Genther | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gento + Heri |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гентар, Гентэр, Гінтар, Кентар |
| Зьвязаныя імёны | Erigand |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гінтэр» | |
Гінтэр, Гінтар, Гентар (Гентэр, Кентар) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гантар, пазьней Гентэр (Ganthar, Genther, Genter[1]) і Эрыганд (Erigand) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -генд- (-гент-, -гінт-) (імёны ліцьвінаў Гентыла, Агінт, Эйгінт; германскія імёны Gentile, Aginto, Eigint) паходзіць ад гоцкага gands 'посах', пераноснае 'чары'[3], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[4], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[5], германскага heru 'меч'[6].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Ginter[7].
У Прусіі бытавала імя Gintar[8].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Кендаровіч (Kiendorowicz)[9].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Стан Кгентрович… Нармонт Кентрович (1537 год)[10]; надъ рекою Кгенторомъ… рекою Кгенторомъ (1554 год)[11]; Maciey Ginter (15 траўня 1567 году)[12]; succollectorowi iego Krzysztofowi Ginterowi (7 ліпеня 1682 году)[13]; презъ пана Кгинтера, писара целного (1684 год)[14]; Michał Ginter (1690 год)[15]; Alberto Giendarz (1734 год)[16]; Adalberto Gendarz (1737 год)[16]; laboriosis Adalberto Gendar (1742 год)[16]; Adalberto Giendar (1744 год)[16]; Michał Ginter Chorąży Petyhorski Deputat na Trybunał z Wdztwa Nowogrodzkiego (4 кастрычніка 1765 году)[17]; Genterowna (1780 год)[18]; Michał Ginter pod. woj. nowogródzkiego (20 жніўня 1788 году)[19]; Michał Ginter stolnik woj. nowogródzkiego (16 лістапада 1790 году)[20]; Regina Gintar (1751 год)[21]; Ginter Maria (8 жніўня 1886 году)[22].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Крыштап Гінтэр — літоўскі шляхціч, які ўпамінаецца ў 1682 годзе
- Міхал Гінтэр — шляхціч Наваградзкага ваяводзтва, які ўпамінаецца ў 1765 годзе[23]
- Адам Гінтэр — былы старшыня Менскага суду, ганаровы сябра варштату «Паўночная паходня»[24]
Гінтэры[25] (Ginter) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[26].
Гінтарэвічы — парафіяне касьцёла ў Нягневічах (Наваградчына) на 1848 год[27].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 30.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 595, 770.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 84.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925.S. 32.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 168.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 99, 123.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 3.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 25. — Вильна, 1898. С. 104.
- ^ Беларускі архіў. Т. 1. — Менск, 1927. С. 193.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 2. — Витебск, 1871. С. 124.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo nowogródzkie 1690 r. — Warszawa, 2002. S. 51.
- ^ а б в г Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 114.
- ^ Рыбчонак С. Акт кампуту шляхты Наваградскага ваяводства ад 4 кастрычніка 1765 г. // Герольд Litherland. № 21, 2019. С. 97.
- ^ Spis rodziców dzieci urodzonych w Daugieliszkach w latach 1774—1790
- ^ Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės seimelių instrukcijos (1788—1790). — Vilnius, 2015. P. 224.
- ^ Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės seimelių instrukcijos (1788—1790). — Vilnius, 2015. P. 231.
- ^ Szyłele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Сакалоўская А. Кальварыя. — Менск, 1997. С. 61.
- ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Новогрудского воеводства. Генеральный попис 1765, Архіў гісторыка Анішчанкі, 18 красавіка 2016 г.
- ^ Рыбчонак С. Менскія варштаты ў 1-й чвэрці 19 стагодзьдзя (Нарысы з гісторыі вольнамулярскага руху на Беларусі) // Годнасьць. № 1 (2), 1994. С. 12.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Ґ, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 499.
- ^ Яўген Анішчанка, Негневичи костел в Новогрудском уезде прихожане 1848, Архіў гісторыка Анішчанкі, 30 сакавіка 2016 г.