Ундэр
Ундэр лац. Under | |
Untheri | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Undo + Heri |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Ундар |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Ундэр» |
Ундэр (Ундар) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Унтэр (Untheri) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гунд- (-унт-) (імя ліцьвінаў Ундзель; германскае імя Undela) паходзіць ад гоцкага hunds 'сабака' або *hunþs 'здабыча'[2], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[3], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[4], германскага heru 'меч'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Zygmont Underowicz… Żygmont Underowicz (сакавік 1590 году паводле выпісу 8 студзеня 1712 году)[6]; земенинъ господарский земли Жомоитской панъ Адамъ Унъдеровичъ (5 ліпеня 1673 году)[7]; Undryszki (1744 год)[8].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Альбэртына Ўндаровічава (Ундэровічава) — шляхцянка-каталічка з ваколіцаў Цельшаў, якая мела ў валоданьні зямлю на 1882 і 1889 гады[9][10]
- Вінцэнт і Тэкля Ўндэровічы — шляхцічы-каталікі з ваколіцаў Цельшаў, якія мелі ў валоданьні зямлю на 1889 год[10]
Ундэровічы (Underowicz) — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага павету[11].
У 1905 годзе існаваў засьценак Ундрышкі ў Лынтупскай воласьці[12].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 762, 1482.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 216.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 450.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 453.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1882. С. 328.
- ^ а б Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1889. С. 492.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 835.
- ^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 293.