Сыдэр
| Сыдэр лац. Syder | |
| Sidieri | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sido + Heri |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Сыдэр» | |
Сыдэр — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сыдыры або Сэдэры (Sidierius, Seederius) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова сід- (сіт-, зыд-) (імёны ліцьвінаў Сіціла, Жыдавін, Жытмунт; германскія імёны Sitil, Sidewine, Sidimund) паходзіць ад гоцкага sidus 'звычай, нораў'[2][3], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[4], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[5], германскага heru 'меч'[6].
У Прусіі бытавала імя Sydder / Szydar (1398 і 1402 гады)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Sebestyjan Syderowicz (1621 год)[8]; Sider Kawłacz (1738 год)[9]; Syderiszki (1744 год)[10]; Wieś Strupki… Grodz Kieysz Sider… Czwierć Rukszty Rundany… Stefan Siderowicz (1765 год)[11]; Symon Syderowicz (1782—1783 гады)[12].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Сэбастыян Сыдэровіч — шляхціч Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1621 годзе
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 196.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 196.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 198.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 91.
- ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 81.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 27. — Витебск, 1898. С. 180.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 31. — Витебск, 1903. С. 256, 310.
- ^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 260.