Жугар
| Жугар лац. Žugar / Žuhar | |
| Sugari Sutgari | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sugo + Hari Suto + Gero |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Жугар» | |
Жугар — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Сутгар і Сугар або Сугер (Sutgarius, Sugarius, Sugerius[1]) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова суг- паходзіць ад стараверхненямецкага saugen 'маўчаць' або ад асновы суд- (сут-)[3], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[4], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[5], германскага heru 'меч'[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Петръ Жукгаровичъ домъ маеть, держыть землю на имя Жукгаровщыну… Янко а Матей Жукгаровичы (20 сьнежня 1549 году)[7][a].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Таксама:
- Сугень: Zdan Sugienicz (1563 год)[8];
- Сугайла (у 1576 годзе ў Польшчы адзначалася прозьвішча Sogal[9]): вдова Сукгаилова[10], Янушъ Сукгаиловичъ[11] (1528 год);
- Зугард: ku jezioru Zugordu (4 сьнежня 1554 году)[12];
- Сугоўдзь: Gabriel Jurewicz Sugowdz na miejscu Jerzego Sugowdzia… Jerzy Siemonowicz Sugowdz… Wojciech Paszkiewicz Sugowdz (1667 год)[13];
- Сугант: Sugont (1670 год)[14];
- Сукман: землю Сукмановича (1440—1492 гады)[15];
- Шугмін: Tadeusz Szugmin (5 лютага 1776 году)[16]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Meyer-Lübke W. Romanische Namenstudien. I. Die altportugiesischen Personennamen germanischen Ursprungs // Sitzungsberichte der Philosophisch-Historischen Classe der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Bd. 149. — Wien, 1905. S. 48.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 203.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 203.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 100.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 488.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 4: Pl—St. — Kraków, 2013. S. 334.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 168.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164—165.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 122—123.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 418—419.
- ^ Bystroń J. Nazwiska polskie. — Lwów, 1936. S. 284.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 30.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 259.