Магель
| Магель лац. Magiel / Mahiel | |
| Megel | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Megi + Gelo Megi + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Макула |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Магель» | |
Магель (Мегаль, Магаль, Магала, Магайла) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мегел, пазьней Мэгела (Megel, Megele[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова маг- (мак-, мег-) (імёны ліцьвінаў Магейка, Макула, Магер; германскія імёны Mageyke, Maccula, Mager) паходзіць ад гоцкага mēgs 'адзін з бацькоў'[3] або бургундзкага magus 'хлопчык, сын'[4], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[5].
У Польшчы ў 1656 годзе адзначалася прозьвішча Magell, у 1730 годзе — Magiel[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Kowalie. Magoilo (1558 год)[7]; Павел Мекголевич, сын в него один Валентыи (7 лютага 1587 году)[8]; Magalewicz (1671—1681 гады)[9]; Jakim Magało (1745 год)[10]; Teresa Magel (1799 год)[11].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Steub L. Die oberdeutschen Familiennamen. — München, 1870. S. 109, 196.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 165.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 164.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 137.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 2: H—Mą. — Kraków, 2009. S. 419.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 386.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 279.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 169.
- ^ Biolik M. Imiona poddanych klasztoru wigierskiego z 1745 roku // Prace Językoznawcze. Z. 10, 2008. S. 12.
- ^ Krewny, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego