Віргірд
| Віргірд лац. Virgird / Virhird | |
| Wergerd | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wero + Gerd |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Віргірд» | |
Віргірд — мужчынскае імя.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Вера (Wero) і Герд (Gerd) — імёны германскага паходжаньня[1][2][3]. Іменная аснова -вер- (-вар-, -вір-) (імёны ліцьвінаў Вербут, Вірконт, Вірмонт; германскія імёны Warboto, Werecundus, Vermunt) паходзіць ад германскага *war(j)a-, war(i)n 'абарона'[4], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Algardus, Mundgerd, Teutgerdis) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[5]. У гістарычным германскім арэале адзначалася імя Wergerd[6] (Wergardus[7], Wirgardus[8]).
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Роману Виркгирдовичу чоловекъ Осташко путныи (1440—1492 гады)[9].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Раман Віргірдавіч — літоўскі баярын, які атрымаў наданьне ад вялікага князя Казімера
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1533.
- ^ Alhaug G. 10 001 navn: norsk fornavnleksikon. — Cappelen Damm, 2011.
- ^ Gerd, Nordic Names
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 221.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ North J. J. English Hammered Coinage. Volume 1: Early Anglo-Saxon to Henry 111 c. A.D. 600—1272. — London, 1994. P. 141.
- ^ Archiv für Kunde österreichischer Geschichts-Quellen. Bd. 12. — Wien, 1854. S. 116—117.
- ^ Palumbo M. Leibniz e la Res bibliothecaria: bibliografie, historiae literariae e cataloghi nella biblioteca privata leibniziana. — Bulzoni, 1993. P. 43.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 53.