Сьпіс акадэмікаў НАН Беларусі
Правадзейнымі сябрамі (акадэмікамі) Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі выбіраюцца вядомыя навукоўцы — грамадзяне Рэспублікі Беларусь, якія зрабілі значны ўнёсак у разьвіцьцё навукі і ўзбагацілі яе працамі першараднага навуковага значэньня. Акадэмікам НАН Беларусі, у тым ліку пэнсіянэрам, якія маюць названае званьне, назначаюцца штомесячныя даплаты за акадэмічнае вучонае званьне, памер якіх устанаўліваецца заканадаўствам.
Акадэмікі зьяўляюцца сябрамі аднаго з аддзяленьняў НАН Беларусі ў адпаведнасьці са спэцыяльнасьцю, па якой яны выбраны, і могуць пераходзіць з аднаго аддзяленьня Акадэміі навук у іншае на падставе асабістай заявы і рашэньня Прэзыдыюма НАН Беларусі. Кожны акадэмік карыстаецца правам рашаючага голасу на Агульным сходзе НАН Беларусі і на агульным сходзе аддзяленьня Акадэміі навук, сябрам якога ён зьяўляецца.
Выбары акадэмікаў і сяброў-карэспандэнтаў НАН Беларусі праводзяцца адзін раз у 2,5—3 гады ў межах наяўных вакансіяў па спэцыяльнасьцях, якія зацьвярджаюцца Прэзыдыюмам Акадэміі навук.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]5 чэрвеня 2009 году Нацыянальная акадэмія навук Беларусі абрала новых правадзейных сяброў (акадэмікаў) і сяброў-карэспандэнтаў. Выбары адбыліся падчас агульнага збору НАН Беларусі. На 15 вакансіяў акадэмікаў і 29 вакансіяў сяброў-карэспандэнтаў прэтэндавалі 27 і 93 кандыдаты адпаведна. Самы вялікі конкурс адзначаны сярод кандыдатаў на званьне акадэміка па спэцыяльнасьці «Біятэхналёгія» (чатыры чалавекі на месца). Сярод кандыдатаў на званьне сябра-карэспандэнта больш за ўсё прэтэндэнтаў было па спэцыяльнасьці «Матэрыялазнаўства» (10 чалавек на месца).
У выніку выбараў абрана 11 правадзеных сяброў (акадэмікаў) і 24 сябры-карэспандэнты. Па дзевяці спэцыяльнасьцях кандыдаты не набралі неабходнай для абраньня колькасьці галасоў і вакансіі засталіся незапоўненымі, у тым ліку чатыры вакансіі акадэмікаў і пяць — сяброў-карэспандэнтаў.
Сярод абраных навукоўцаў тры рэктары, 22 кіраўнікі навукова-дасьледчых арганізацыяў, 10 дасьледнікаў, якія працуюць у НДІ, ВНУ і іншых арганізацыях.
Дзейныя акадэмікі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сапраўдныя сябры (акадэмікі) Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі[1]:
- Сяргей Абламейка (н. у 1956) — інфармацыйныя тэхналёгіі (ад 2009)
- Уладзімер Агабекаў (н. у 1940) — фізычная хімія (ад 2003)
- Мікалай Аляхновіч (н. у 1935) — фізыка цьвёрдага цела (ад 1996)
- Павал Апанасевіч(ru) (н. у 1929) — тэарэтычная фізыка (ад 1984)
- Валянцін Арловіч (н. у 1947) — экспэрымэнтальная фізыка (ад 2003)
- Юры Пятровіч Астроўскі (н. у 1952) — кардыяхірургія (ад 2014)
- Яўген Бабосаў(ru) (н. у 1931) — філязофія (ад 1986)
- Ёсіф Багдзевіч (н. у 1937) — аграхімія (ад 2003)
- Мікалай Бамбалаў (н. у 1938) — біягеахімія (ад 1994)
- Аляксандар Більдзюкевіч (н. у 1956) — высокамалекулярныя злучэньні (ад 2014)
- Аляксандар Вайтовіч (н. у 1938) — лазэрная фізыка (ад 1996)
- Ігар Валатоўскі (н. у 1939) — фотабіялёгія расьлінаў (ад 1994)
- Пётар Віцязь (н. у 1936) — машынабудаваньне (ад 1994)
- Андрэй Ганчарэнка(ru) (н. у 1933) — тэарэтычная фізыка (ад 1984)
- Сяргей Гапоненка(ru) (н. у 1958) — оптыка нанаструктур (ад 2014)
- Анатоль Гардзіенка (н. у 1941) — матэрыялазнаўства (ад 2003)
- Радзім Гарэцкі (н. у 1928) — геалёгія (ад 1977)
- Леанід Герасімовіч (н. у 1939) — электратэхналёгія і электраабсталяваньне ў сельскай гаспадарцы (ад 2003)
- Уладзімер Гніламёдаў (н. у 1937) — беларускае літаратуразнаўства (ад 2003)
- Станіслаў Грыб (н. у 1944) — сэлекцыя і насеньняводзтва (ад 2003)
- Уладзімер Гусакоў(ru) (н. у 1953) — эканоміка і кіраваньне народнай гаспадаркай — аграпрамысловы комплекс (ад 2003)
- Анатоль Дастанка (н. у 1937) — мікраэлектроніка (ад 1991)
- Сяргей Жданок (н. у 1953) — фізыка гарэньня і выбуху (ад 2003)
- Алег Івашкевіч (н. у 1954) — фізычная хімія (ад 2009)
- Мікалай Ізобаў (н. у 1940) — матэматыка (ад 1994)
- Мікалай Андрэевіч Кавалёў (н. у 1937) — вэтэрынарная мікрабіялёгія, вірусалёгія, эпізааталёгія, мікалёгія зь міктаксыкалёгіяй і імуналёгія (ад 2003)
- Мікалай Казак (н. у 1945) — оптыка (ад 2003)
- Віктар Карзюк(be) — прыкладная матэматыка (ад 2014)
- Сяргей Кілін (н. у 1952) — квантавая інфарматыка (ад 2014)
- Уладзімер Клубовіч (н. у 1933) — тэхнічная фізыка (ад 1996)
- Мікалай Паўлавіч Круцько (н. у 1949) — хімія і тэхналёгія мінэральных угнаеньняў (ад 2009)
- Леанід Кукрэш (н. у 1938) — расьлінаводзтва (ад 2003)
- Анатоль Лабанок (н. у 1938) — мікрабіялёгія (ад 1991)
- Уладзімер Лабуноў (н. у 1939) — мікраэлектроніка (ад 1986)
- Аляксандар Лакотка (н. у 1955) — мастацтвазнаўства (ад 2014)
- Мікалай Ламан (н. у 1941) — экспэрымэнтальная батаніка (ад 2003)
- Віталь Лапа (н. у 1951) — аграхімія (ад 2014)
- Аляксандар Ласкаўнёў (н. у 1949) — парашковая мэталюргія і кампазыцыйныя матэрыялы (ад 2014)
- Фёдар Лахвіч (н. у 1945) — арганічная хімія (ад 2000)
- Іван Ліштван (н. у 1932) — фізыкахімія торфу (ад 1980)
- Уладзімер Логінаў(be) (н. у 1940) — геаграфія (ад 2000)
- Генадзь Лыч (н. у 1935) — эканоміка (ад 1991)
- Яўген Маруковіч (н. у 1946) — тэхналёгія мэталяў (ад 2009)
- Анатоль Махнач (н. у 1950) — геалёгія (ад 2003)
- Аляксей Мацьвееў(be) (н. у 1938) — геалёгія (ад 1994)
- Анатоль Арсеньевіч Міхайлаў (н. у 1939) — філязофія (ад 1991)
- Анатоль Мікалаевіч Міхайлаў(be) (н. у 1936) — мэдыцына (ад 2003)
- Аляксандар Міхалевіч (н. у 1938) — энэргетыка (ад 2000)
- Аляксандар Мрочак (н. у 1953) — кардыялёгія (ад 2009)
- Мікалай Мышкін (н. у 1948) — мэханіка (ад 2009)
- Міхаіл Нікіфараў (н. у 1956) — заалёгія, біялягічныя рэсурсы жывёльнага сьвету (ад 2014)
- Пётар Нікіценка(be) (нар. у 1943) — эканоміка (ад 2000)
- Віктар Парфёнаў(ru) (н. у 1934) — батаніка (ад 1986)
- Алег Пенязькоў (н. у 1961) — цеплафізыка (ад 2014)
- Уладзімер Платонаў(en) (н. у 1939) — матэматыка (ад 1972)[a]
- Уладзімер Рашэтнікаў (н. у 1938) — фізыялёгія і біяхімія расьлінаў (ад 2000)
- Анатоль Рубінаў (н. у 1939) — лазэрная фізыка (ад 1991)
- Уладзімер Салдатаў (н. у 1937) — хімія (ад 1984)
- Аляксандар Сукала (н. у 1951) — дзіцячая нэфралёгія (ад 2014)
- Анатоль Сьвірыдзёнак (н. у 1936) — матэрыялазнаўства ў машынабудаваньні (ад 1986)
- Арнольд Сьмеяновіч (н. у 1938) — нэйрахірургія (ад 2009)
- Віталь Таўкачоў (н. у 1934) — спэктраскапія (ад 2000)
- Любоў Хатылёва (н. у 1928) — генэтыка (ад 1980)
- Барыс Хрусталёў (н. у 1947) — машынабудаваньне (ад 2009)
- Уладзімер Хрыпач (н. у 1949) — біяарганічная хімія (ад 2014)
- Аляксандар Цыганаў (н. у 1953) — аграхімія (ад 2009)
- Сяргей Чаранкевіч (н. у 1942) — біяфізыка (ад 2009)
- Аляксандар Чарняўскі(ru) (н. у 1938) — інфарматыка (ад 1994)
- Сяргей Чыжык (н. у 1959) — нанатэхналёгіі (ад 2014)
- Аляксей Шкадарэвіч (н. у 1947) — прыборабудаваньне (ад 2014)
- Васіль Шлапуноў (н. у 1932) — кормавытворчасьць і лугаводзтва (ад 2003)
- Дзьмітры Шыраканаў (н. у 1929) — філязофія (ад 1989)
- Іван Шэйко (н. у 1948) — разьвядзеньне, сэлекцыя, генэтыка і ўзнаўленьне сельскагаспадарчых жывёлаў (ад 2003)[b]
- Вячаслаў Янчэўскі (н. у 1948) — альгебраічная геамэтрыя (ад 2014)
Памерлыя акадэмікі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Заір Азгур (1908—1995; ад 1995)
- Мікалай Акулаў (1900—1976; ад 1940)
- Яўген Аляксееў (1884—1972; ад 1940)
- Пётар Альсмік (1907—1992; ад 1966)
- Фёдар Аляшкевіч (1936—2008; ад 1996) — нэўралёгія і нэўрахірургія
- Генадзь Анісовіч (1932—2003; матэрыялазнавец, ад 1984)
- Ігнат Антонаў (1922—2015) — мэдыцына (ад 1984)
- Станіслаў Астапчык (1935—2015) — матэрыялазнаўства ў машынабудаваньні (ад 1986)
- Юры Міхайлавіч Астроўскі (1925—1991; ад 1986)
- Афанасі Ахрэм (1913—2010) — хімія прыродных злучэньняў (ад 1970)
- Якаў Афанасьеў (1877—1937; ад 1928)
- Герасім Багамолаў (1905—1981; ад 1960)
- Аляксандар Багамолец (1881—1946; ад 1933)
- Яўген Барбашын (1918—1969; ад 1966)
- Мікалай Барысевіч (1923—2015) — оптыка (ад 1969)
- Васіль Барысенка (1904—1984; ад 1969)
- Міхаіл Безбародаў (1898—1983; ад 1950)
- Яўген Белаенка (1947—2006; траўматоляг, артапэд, артроляг і біятрыболяг; ад 2003)
- Уладзімер Белы (1922—1994; ад 1972)
- Мікалай Бірыла (1923—1992; ад 1977)
- Мікола Бліядухо (1878—1935; ад 1928)
- Барыс Бойка (1923—1999$ фізык, ад 1974)
- Барыс Бокуць (1926—1993; ад 1980)
- Пятрусь Броўка (1905—1980; ад 1966)
- Іван Булыгін (1907—1984; ад 1959)
- Віктар Буракоў(be) (1931—2020; фізык, ад 1986)
- Цэлясцін Бурстын (1888—1938; ад 1931)
- Казімер Буслоў (1914—1983; ад 1972)
- Леанід Валодзька (Валадзько; 1928—1978; ад 1977)
- Сямён Вальфсон (1894—1941; ад 1928)
- Веніямін Вацякоў(ru) (1921—2014) — мэдыцына (ад 1995)
- Ювеналі Вейс (1878—1950; ад 1940)
- Аляксандар Вечар (1905—1985; ад 1966)
- Васіль Вільямс (1863—1939; ад 1928)
- Фёдар Вінакураў (1900—1990; ад 1960)
- Міхаіл Высоцкі (1928—2013) — машынабудаваньне (ад 1989)
- Сяргей Вышалескі (1874—1958; ад 1928)
- Іван Гайшун (н. у 1946) — дыфэрэнцыяльныя ўраўненьні і працэсы кіраваньня (ад 1991)
- Цімафей Гарбуноў (1904—1969; ад 1959)
- Іван Гаркуша (1896—1970; ад 1961)
- Фёдар Гаўсман (1868—1944; ад 1933)
- Фёдар Гахаў (1906—1980; ад 1966)
- Пятро Глебка (1905—1969; ад 1957)
- Ціхан Годнеў (1893—1982; ад 1940)
- Давыд Голуб (1901—2001; навуковец у галіне нармальнай анатоміі, ад 1960)
- Харытон Гарагляд (1989—1985; ад 1950)
- Гаўрыла Гарэцкі (1900—1988; ад 1928)
- Канстанцін Гораў (1904—1988; ад 1938)
- Павал Горын-Каляда (1900—1938; ад 1931)
- Мікалай Грашчанкаў (1901—1965; ад 1947)
- Міхаіл Грэдзінгер (1867—1936; ад 1928)
- Сяргей Губкін (1898—1955; ад 1947)
- Валеры Гурын (1938—2007; фізяёляг чалавека і жывёл, ад 1994)
- Георгі Гурыновіч (1933—1994; ад 1994)
- Мікалай Дарожкін (1905—1993; ад 1962)
- Андрэй Дзьмітрыеў (1925—1989; ад 1974)
- Яўген Дзямідчык (1925—2010) — хірургія (ад 1996)
- Томаш Домбаль (1890—1938; ад 1933)
- Аляксандар Дубах (1883—1942; ад 1928)
- Мікалай Дурнаво (1876—1937; ад 1928)
- Міхаіл Ельяшэвіч (1908—1996; ад 1956)
- Барыс Ерафееў (1909—1995; ад 1947)
- Зьміцер Жылуновіч (псэўд. Цішка Гартны; 1887—1937; ад 1928)
- Антон Жэбрак (1901—1965; ад 1940)
- Даніла Забалотны (1866—1929; ад 1928)
- Іван Замоцін (1873—1942; ад 1928)
- Уладзімер Затонскі (1888—1938; ад 1933)
- Васіль Івашын (1913—2009) — літаратуразнаўства (ад 1995)
- Усевалад Ігнатоўскі (1881—1931; ад 1928)
- Іларыён Ігнаценка (1919—2002; гісторык, ад 1974)
- Віктар Іпацьеў (1942—2009) — лесаводзтва (ад 1996)
- Віктар Каваленка (1929—2001; літаратуразнавец, празаік, ад 1994)
- Аляксей Кайгародаў (1881—1951; ад 1947)
- Мікалай Казлоў (1907—1993; ад 1966)
- Барыс Калавандзін (1938—1998; навуковец у галіне мэханікі, ад 1994)
- Уладзімер Сямёнавіч Камароў (нар. у 1923) — калёідная хімія (ад 1980)
- Яўмен Канавалаў (1914—1974; ад 1969)
- Яўген Канапля (1939—2010) — радыебіялёгія (ад 1989)
- Фёдар Капуцкі(ru) (н. у 1930) — фізычная хімія (ад 1994)
- Аляксандар Карабанаў (н. у 1952) — геалёгія (ад 2014)
- Канстанцін Караткоў (1890—1954; ад 1950)
- Уладзіслаў Карлоўскі (1933—2010) — мэліярацыя, рэкультывацыя і ахова глебаў (ад 2003)
- Аляксандар Карпінскі (1847—1936; ад 1928)
- Мікалай Карцель (1937—2013) — малекулярная генэтыка расьлінаў (ад 1996)[2]
- Міхаіл Касьцюк (1940—2019; ад 1996) — гісторыя
- Аскар Кедраў-Зіхман (1885—1964; ад 1931)
- Леанід Кісялеўскі (1927—1991; ад 1980)
- Якуб Колас (сапр. Канстанцін Міцкевіч; 1882—1956; ад 1928)
- Сяргей Конеў (1931—2005; навуковец у галіне малекулярнай і мэмбраннай біяфізыкі, ад 1994)
- Кандрат Крапіва (сапр. Кандрат Атраховіч; 1896—1991; ад 1950)
- Іван Краўчанка (1902—1979; ад 1969)
- Андрэй Красін (1911—1981; ад 1960)
- Міхаіл Кроль (1879—1939; ад 1931)
- Уладзімер Крылоў (1902—1994; ад 1956)
- Мікалай Кулагін (1860—1940; ад 1934)
- Янка Купала (сапр. Іван Луцэвіч; 1882—1942; ад 1928)
- Міхаіл Лазарук (1926—2000; літаратуразнавец і пэдагог, ад 1995)
- Аркадзь Лаппо (1904—1983; ад 1950)
- Вацлаў Ластоўскі (1883—1938; ад 1928)
- Анатоль Лесьніковіч (н. у 1941) — хімія (ад 1996)
- Язэп Лёсік (1884—1940; ад 1928)
- Сяргей Ліпатаў (1899—1961; ад 1940)
- Васіль Лубяка (1891—1950; ад 1931)
- Канстанцін Лукашоў (1907—1987; ад 1953)
- Іван Лупіновіч (1900—1968; ад 1947)
- Аляксей Лыкаў (1910—1974; ад 1956)
- Міхась Лынькоў (1899—1975; ад 1953)
- Васіль Лявонаў (1889—1972; ад 1941)
- Васіль Купрэвіч (1897—1969; ад 1952)
- Маркел Макушок (1881—1852; ад 1950)
- Мікалай Малюшыцкі (1872—1929; ад 1928)
- Мікалай Мар (1865—1934; ад 1928)
- Даніла Маркаў (1895—1976; ад 1940)
- Алег Мартыненка (1936—2012) — цеплафізыка (ад 1991)
- Фелікс Марцінкевіч (1920—1992; ад 1969)
- Станіслаў Матулайціс (1866—1956; ад 1928)
- Аляксандар Махнач (1918—2006; геоляг, ад 1970)
- Міхаіл Мацапура (1908—1971; ад 1947)
- Уладзімер Мацюхін (1931—2020; фізыяляг, ад 1995)
- Мікалай Міцкевіч (1914—1991; ад 1980)
- Георгі Мірчынк (1889—1942; ад 1940)
- Іван Мішэнін (1899—1974; ад 1966)
- Іван Навуменка (1925—2006; пісьменьнік і літаратуразнавец, ад 1980)
- Ігар Нагорскі (1931—2005; навуковец у галіне мэханізацыі і аўтаматызацыі сельскай гаспадаркі, ад 2003)[c]
- Сьцяпан Некрашэвіч (1883—1937; ад 1928)
- Янка Нёманскі (сапр. Іван Андрэевіч Пятровіч; 1890—1937; ад 1928)
- Мікалай Несьцяровіч (1903—1984; ад 1956)
- Мікалай Нікольскі (1877—1959; ад 1931)
- Васіль Нямчнаў (1894—1964; ад 1940))[d]
- Сяргей Ольдэнбург (1863—1934; ад 1928)
- Аляксандар Падлужны (1935—2005; мовазнавец, ад 1994)
- Павал Панкевіч (1895—1938; ад 1931)
- Ганна Панкратава (1897—1967; ад 1940)[e]
- Георгі Паплаўскі(be) (1931—2017; мастацтва, ад 1994)
- Міхаіл Парусьнікаў (1893—1968; ад 1950)[f]
- Яраслаў Паушкін (1913—1996; ад 1970)
- Міхаіл Паўлючэнка (1909—1975; ад 1959)
- Міхаіл Пакроўскі (1868—1932; ад 1929)
- Аляксандар Паладзін (1885—1972; ад 1933)
- Васіль Папоў (1887—1955; ад 1950)
- Вячаслаў Пераход (1887—1964; ад 1950)
- Уладзімер Перцаў (1877—1960; ад 1940)
- Уладзімер Піліповіч(ru) (н. у 1931) — фізычная электроніка (ад 1980)
- Уладзімер Пічэта (1878—1947; ад 1928)
- Антон Платун (1896—1938; ад 1931)
- Андрэй Пракапчук (1896—1970; ад 1940)
- Пётар Прахарэнка (1939—2008; навуковец у вобласьці фізыкі неразбуральнага кантролю, ад 2000)
- Мікалай Прыляжаеў (1877—1944; ад 1940)
- Павал Рагавой (1895—1985; ад 1953)
- Пётар Ракіцкі (1903—1977; ад 1967)
- Алег Роман (1925—2013; ад 1991) — кампазыцыйныя матэрыялы і парашковая мэталюргія
- Аляксандар Рубанаў (1936—2003; фізык, ад 1996)
- Аляксандар Руцкі (1932—2015; траўматалёгія і артапэдыя, ад 2002)
- Езекііль Рыўлін (1901—1978; ад 1931)
- Міхаіл Савіцкі (1992—2010; ад 1995) — мастацтва
- Мікалай Сазонаў (1903—1963; ад 1961)[g]
- Рэм Салавухін (1930—1988; ад 1977) — фізыка
- Уладзімер Самсонаў (н. у 1928) — расьлінаводзтва (ад 2003)
- Мікалай Саўчанка (1922—2001; хірург-уроляг, ад 1972)
- Васіль Севярдэнка (1904—1978; ад 1956)
- Міхаіл Севярнёў (1921—2012; ад 2003) — тэхналёгія і сродкі тэхнічнага абслугоўваньня ў сельскай гаспадарцы
- Віталь Сербента (1895—1980; ад 1931)
- Антон Сеўчанка (1903—1978; ад 1953)
- Георгі Сідарэнка (1925—2014) — кардыялёгія (ад 1996)
- Мікалай Сірата (1913—2006; фізык, ад 1956)
- Сьцяпан Скарапанаў (1910—1999; навуковец у галіне земляробства і мэліярацыі, ад 1961)[h]
- Мікалай Скрыпнік (1872—1933; ад 1928)[i]
- Уладзімер Спрынджук (1936—1987; ад 1986)
- Алег Стральчонак (1947—2010; ад 1994) — арганічная хімія
- Дзьмітры Супруненка (1915—1990)
- Іван Сурта (1893—1937; ад 1936)
- Леанід Сушчэня (1929—2015) — заалёгія (ад 1980)
- Мікалай Смольскі (1905—1976; ад 1969)
- Вадзім Сьвірыдаў (1931—2002; хімік, ад 1989)
- Мікалай Сьмяян (1932—2007; навуковец у галіне аграглебазнаўства, ад 2003)
- Аляксандар Сьцепаненка (1938—2005; навуковец у галіне мэталаапрацоўкі, ад 1986)
- Барыс Сьцяпанаў (1913—1987; ад 1953)
- Вячаслаў Танаеў (1940—2002; навуковец у галіне матэматычнай кібэрнэтыкі, ад 2000)
- Максім Танк (сапр. Яўген Іванавіч Скурко; 1912—1995; ад 1972)
- Браніслаў Тарашкевіч (1892—1938; ад 1928)
- Міхаіл Тамін (1883—1967; ад 1956)
- Барыс Трусевіч (1892—1961; ад 1956)
- Мікалай Турбін (сэлекцыянэр-генэтык) (1912—1998; ад 1953)
- Павал Туткоўскі (1858—1930; ад 1928)[j]
- Уладзімер Улашчык (н. у 1943) — фізычная мэдыцына (ад 2009)
- Фёдар Фёдараў (1911—1994; ад 1966)
- Іван Харламаў (1920—2002; навуковец у галіне пэдагогікі, ад 1995)
- Іван Цітоў (1875—1949; ад 1940)
- Раман Чабатароў (1905—1981; ад 1961)[k]
- Віктар Чачын (1930—1994; ад 1980)
- Сяргей Чуніхін (1905—1985; ад 1966)
- Іван Шамякін (1921—2004; пісьменьнік, дзяржаўны і грамадзкі дзяяч, ад 1994)
- Анатоль Шашкоў (1927—2011; ад 1980) — цеплафізыка
- Уладзімер Шкатэлаў (1861—1940; ад 1929)
- Аляксандар Шліхтэр (1868—1940; ад 1933)
- Васіль Шчарбакоў (1898—1938; ад 1931)
- Віктар Шэмпель (1908—1975; ад 1950)
- Іван Юркевіч (1902—1991; ад 1956)
- Майсей Юскавец (1898—1969; ад 1950)
- Мацьвей Яворскі (1885—1937; ад 1928)
- Ігар Ярмоленка (1932—1991; ад 1986)
- Мікалай Ярмоленка (1900—1972; ад 1947)
- Мікалай Яругін (1907—1990; ад 1956)
- Антон Ясінскі (1864—1933; ад 1928)
- Пётар Яшчарыцын (1915—2005; навуковец у галіне тэхналёгіі машынабудаваньня, ад 1974)
Узрост
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]На 2009 год сярэдні ўзрост акадэміка складаў 62 гады, сябра-карэспандэнта — 58 гадоў.
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Адначасова ад 1987 г. быў акадэмікам Акадэміі навук СССР
- ^ Ад 1996 да 2002 г. быў акадэмікам Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь
- ^ Ад 1992 да 2002 г. быў акадэмікам Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь
- ^ Адначасова ад 1946 г. быў акадэмікам Акадэміі навук СССР
- ^ Адначасова ад 1953 г. была акадэмікам Акадэміі навук СССР
- ^ Ад 1950 г. правадзйны сябра Акадэміі архітэктуры СССР
- ^ Ад 1959 да 1961 г. быў акадэмікам Акадэміі сельскагаспадарчых навук БССР
- ^ Ад 1959 да 1961 г. быў акадэмікам Акадэміі сельскагаспадарчых навук БССР
- ^ Адначасова ад 1929 быў акадэмікам Усеукраінскай акадэміі навук
- ^ Адначасова ад 1918 быў акадэмікам Украінскай акадэміі навук
- ^ Ад 1959 да 1961 г. быў акадэмікам Акадэміі сельскагаспадарчых навук БССР
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ В Национальной академии наук Беларуси прошли выборы — Веды, 17 лістапада 2014 (рас.)
- ^ Карцель Мікалай Аляксандравіч // Нацыянальная акадэмія навук Беларусі, 2022 г. Праверана 9 лютага 2022 г.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Национальная Академия наук Беларуси. Персональный состав. 1928—2003 / Ред. коллегия: Н. А. Борисевич и др.; Сост. О. А. Гапоненко и др.; Худож. Ю. А. Тореев. — 3-е изд., доп. и перераб. — Мн.: БелЭн, 2003. — 336 с. — ISBN 985-11-0283-0
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Сапраўдныя сябры (акадэмікі) — Нацыянальная акадэмія навук Беларусі (рас.)