Ігнаці Патоцкі
.jpg) Ігнаці Патоцкі. Мастак М. Такарскі, пасьля 1786 | |
 Герб «Пілява» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 28 лютага 1750 Радзынь-Падляскі |
| Памёр | 20 жніўня 1809 Вена |
| Пахаваны | |
| Род | Патоцкія |
| Бацькі | Яўстах Патоцкі Мар’яна з Концкіх |
| Жонка | Альжбета зь Любамірскіх |
| Дзеці | Крыстына |
| Дзейнасьць | дыплямат, пісьменьнік, палітык |
Раман Ігнаці Францішак Патоцкі[1] (польск. Roman Ignacy Franciszek Potocki; 28 лютага 1750, Радзынь-Падляскі — 20 жніўня 1809, Вена) — выдатны палітычны дзяяч Рэчы Паспалітай, асьветнік. Пісар вялікі літоўскі (1773—1783), маршалак надворны (1783—1791) і вялікі літоўскі (1791—1792).
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]З магнацкага роду Патоцкіх гербу «Пілява», сын Яўстаха, чашніка кароннага, і Мар’яны з Концкіх. Меў брата Станіслава Костку.
.jpg)
Навучаўся ў «Калегіюм нобіліюм» у Варшаве (1758—1765) і ў «Калегіюм назарэнум» у Рыме (да 1770). Пэўны час знаходзіўся ў Францыі, у 1771 вярнуўся ў Рэч Паспалітую. 3 1770-х наблізіўся да караля і вялікага князя Станіслава Аўгуста Панятоўскага.
Атрымаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў, быў маршалкам Пастаяннай Рады (1778—1780). 3 утварэньнем Адукацыйнай камісіі (1773) адзін з галоўных яе дзеячоў, узначаліў Таварыства элемэнтарных кнігаў.
Быў адным зь лідэраў рэфарматарскай партыі на Чатырохгадовым сойме (1788—1792) і адным з аўтараў Канстытуцыі 3 траўня 1791. За ўдзел у выпрацоўцы Канстытуцыі атрымаў прызначэньне на пасаду міністра паліцыі абодвух народаў у Стражы Правоў, праз што выйшаў з складу Адукацыйнай камісіі.
У вайну Расеі з Рэччу Паспалітай (1792) выконваў абавязкі адсутнага вайсковага міністра. У 1792—1794 у эміграцыі ў Саксоніі. Адзін з арганізатараў паўстаньня Т. Касьцюшкі (1794). Увайшоў у склад Найвышэйшай нацыянальнай рады як кіраўнік аддзелу замежных інтарэсаў. Належаў да памяркоўнага крыла паўстанцаў[2].
Па здушэньні паўстаньня расейскія ўлады зьняволілі І. Патоцкага ў Пецярбургу. 3 1796 жыў у Аўстрыі.
У шлюбе з Альжбетай Любамірскай меў дачку Крыстыну.
Крыніцы і заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Таксама Ігнат Патоцкі, Ігнацы Патоцкі
- ^ Валерый Пазднякоў. Патоцкія // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 407.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Ігнаці Патоцкі — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
