Перайсьці да зьместу

Станіслаў Кішка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Станіслаў Кішка
Станіслаў Кішка
Станіслаў Кішка

Герб «Дуброва»
Асабістыя зьвесткі
Памёр 1514[1] або 1513[1]
Род Кішкі
Бацькі Пётар Струміла[d][2][3]
НН[d][2][3]
Дзеці Пётар Кішка[2], Барбара з Кішкаў[d][2] і Ганна Кішка[d][2]
Дзейнасьць дыплямат

Станіслаў Кішка (? — 1513 або 1514) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Намесьнік смаленскі (15001503), гетман найвышэйшы (15031507), маршалак земскі1512).

Валодаў Нясьвіжам, Алыкай, Лахвай, Іўем[4].

З магнацкага роду Кішкаў гербу «Дуброва», сын Пятрашкі Страмілы. Атрымаў мянушку «Кішка», ад якой пайшло прозьвішча роду.

Займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў, у тым ліку намесьніка лідзкага (з 1493). Удзельнічаў у пасольстве ў Маскву датычна шлюбу дачкі маскоўкага гаспадара Івана III Алены зь вялікім князем Аляксандрам.

У 1496 браў удзел у выправе караля Яна Ольбрахта на малдаўскага гаспадара, дзе з уласным аддзелам разьбіў татараў пад Брацлавам. У 1499 атрымаў пасаду намесьніка смаленскага, распачаў умацаваньне гораду. У чэрвені 1502 кіраваў абаронай Смаленску ад маскоўскіх войскаў. У 1503 разьбіў татараў у бітве каля Прыпяці. У 1506 браў удзел у бітве пад Клецкам.

У 1508 і 1511 удзельнічаў у камісіі з разьмежаваньня Вялікага Княства Літоўскага і Каралеўства Польскага ў Мазовіі. У 1512 атрымаў урад намесьніка земскага.

Другі шлюб узяў з дачкой ваяводы троцкага П. Мантыгердавіча Соф’яй, ад якой меў сына Пятра і дачку Ганну (жонка Я. Радзівіла, кашталяна троцкага, пазьней С. Кезгайлы, старосты жамойцкага)[5].