Перайсьці да зьместу

Андрэй Раўкоў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Андрэй Раўкоў
лац. Andrej Raŭkoŭ
па-беларуску: Андрэй Аляксеевіч Раўкоў
2015 г.
2015 г.
Амбасадар Беларусі ў Азэрбайджане
19 лістапада 2020 — цяперашні час
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар: Раман Галоўчанка
Дзяржаўны сакратар Савету бясьпекі
20 студзеня 2020 — 3 верасьня 2020
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар:
Папярэднік: Станіслаў Зась
Наступнік: Валеры Вакульчык
8-ы міністар абароны Рэспублікі Беларусь
27 лістапада 2014 — 20 студзеня 2020
Прэзыдэнт: Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар:
Папярэднік: Юры Жадобін
Наступнік: Віктар Хрэнін
Камандавальнік войскамі Паўночна-заходняга апэратыўнага камандаваньня
16 лістапада 2012 — 27 лістапада 2014
Камандзір 103-й мабільнай брыгады
2005 — 2006
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 25 чэрвеня 1967 (57 гадоў)
вёска Равякі, Бешанковіцкі раён, Віцебская вобласьць, Беларуская ССР, СССР
Партыя:
Дзеці: дачка Юлія
Бацька: Аляксей Раўкоў
Адукацыя: Маскоўская вышэйшая агульнавайсковая камандная вучэльня(ru) (1988), Вайсковая акадэмія Рэспублікі Беларусь (1999), Вайсковая акадэмія Генэральнага штабу Расеі(ru) (2005)
Узнагароды:
Ордэн За службу Радзіме 3 ступені
Ордэн За службу Радзіме 3 ступені
мэдаль «За бездакорную службу» 2-й ступені

Андрэ́й Аляксе́евіч Раўко́ў (1967, в. Равякі, Бешанковіцкі раён, цяпер Беларусь) — вайсковы і дзяржаўны дзяяч Рэспублікі Беларусь. Генэрал-лейтэнант (2015).

Жыцьцяпіс

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1984 годзе скончыў Менскую сувораўскую вайсковую вучэльню. У 1988 годзе скончыў з адзнакай і залатым мэдалём Маскоўскую вышэйшую агульнавайсковую камандную вучэльню(ru) (Расейская СФСР). З 1988 па 1997 гады прайшоў службовыя ступені ад камандзіра ўзводу да камандзіра батальёну ў Заслонаве (Лепельскі раён), дзе месьціцца 19-я гвардзейская асобная мэханізаваная брыгада[1]. У 1999 годзе скончыў з адзнакай і залатым мэдалём камандна-штабны факультэт Вайсковай акадэміі Рэспублікі Беларусь. З 1999 па 2003 гады праходзіў вайсковую службу на пасадах начальніка штабу і камандзіра базы захоўваньня ўзбраеньня і тэхнікі. 26 траўня 2004 году А. Лукашэнка падпісаў Указ № 253 «Аб прысваеньні вайсковых і спэцыяльных званьняў», якім надаў Раўкову званьне палкоўніка. У 2005 годзе скончыў з адзнакай Вайсковую акадэмію Генэральнага штабу Расеі(ru)[2].

У 2005—2006 гадах быў камандзірам 103-й мабільнай брыгады(be) ў Віцебску. З 2006 году па 16 лістапада 2012 году займаў пасады начальніка апэратыўнага аддзелу і начальніка штабу Паўноўна-заходняга апэратыўнага камандаваньня(be) (ПЗАК) ў Барысаве (Менская вобласьць). 22 лютага 2011 году А. Лукашэнка падпісаў Указ № 62 «Аб прысваеньні А. А. Раўкову вайсковага званьня» генэрал-маёр. Ад 16 лістапада 2012 году па 27 лістапада 2014 году — камандавальнік войскамі ПЗАК. У траўні 2014 году атрымаў ордэн «За службу Радзіме» 3-й ступені. У 2014 годзе стаў дэпутатам Менскага абласнога савету дэпутатаў ад Барысава ў выніку безальтэрнатыўных выбараў па 26-й Лядзішчанскай акрузе, дзе набраў 82% (9782) галасы[3].

27 лістапада 2014 году А. Лукашэнка падпісаў Указ аб ягоным прызначэньні 8-м міністрам абароны Рэспублікі Беларусь. 7 траўня 2015 году атрымаў званьне генэрал-лейтэнанта[4].

22 лютага 2018 году міністар Раўкоў адзначыў за час свайго кіраўніцтва ведамствам набыцьцё беларускіх радыёлякацыйных станцыяў «Раса-РБ» і «Ўсход-Д» ды расейскіх «Праціўнік-Г», «Сопка» і «Падлёт» для пераабсталяваньня выведкі паветранага праціўніка і супрацьпаветранай абароны Беларусі. За гэты ж час у Расеі закупілі 4 дывізіёны «С-300» і зэнітна-ракетныя комплексы «Тор-М2» для зэнітна-ракетнага палка, а таксама мінамёты 2Б23 «Нона» для стварэньня 2 дывізіёнаў у 38-й(be) і 130-й дэсантных брыгадах у Берасьці і Віцебску. На ўзбраеньне прынялі беларускія лёгкабраняваныя аўтамабілі «Кайман» і «V-1». Таксама набылі 8 расейскіх навучальных самалётаў «Як-130» і падпісалі дамову на пастаўку яшчэ 4 разам з 12 зьнішчальнікамі «Су-30СМ»[5].

25 кастрычніка 2018 году на базе 51-й гвардзейскай артылерыйскай брыгады ў Асіпавічах (Магілёўская вобласьць) міністар Андрэй Раўкоў паведаміў, што «празь месяц у ходзе чарговага закліку будзе сфармавана на базе Вайсковай акадэміі новае падразьдзяленьне — рота інфармацыйных тэхналёгіяў. Там будуць праходзіць вайсковую службу маладыя людзі, якія маюць вышэйшую тэхнічнае адукацыю па ІТ-спэцыяльнасьці»[6]. 15 сьнежня ў 72-м Аб’яднаным навучальным цэнтры ў Барысаве міністар Раўкоў прапанаваў скараціць наданьне адтэрміноўкі ад вайсковай службы, бо «каля 80% маладых людзей не атрымліваюць вайскова-ўліковую спэцыяльнасьць ва Ўзброеных сілах пры прахаджэньні тэрміновай ці іншых відаў службы. Гэта ўплывае на стан абароненасьці дзяржавы і абароназдольнасьці яе»[7].

20 студзеня 2020 году Аляксандар Лукашэнка прызначыў Раўкова дзяржаўным сакратаром Рады бясьпекі Рэспублікі Беларусь[8]. Адстаўлены 3 верасьня 2020[9].

19 лістапада таго ж году прызначаны амбасадарам у Азэрбайджане[10].

Міжнародныя санкцыі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

31 жніўня 2020 году Раўкоў быў уключаны ў сьпіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію й забарона на ўезд у Летуву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяньнямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсыфікацыю прэзыдэнцкіх выбараў 9 жніўня й наступнае гвалтоўнае здушэньне мірнае пратэстаў»[11]. 6 лістапада 2020 году Раўкова дадалі ў Чорны сьпіс Эўразьвязу[12]. Пры абгрунтаваньні ўвядзеньня санкцыяў адзначалася, што ён як Дзяржаўны сакратар Рады бясьпекі, які цесна зьвязаны з Аляксандрам Лукашэнка, нясе адказнасьць за кампанію рэпрэсіяў і запалохваньня дзяржаўнага апарату ў выніку прэзыдэнцкіх выбараў, у прыватнасьці, адвольныя арышты й жорсткае абыходжаньне, у тым ліку катаваньні, мірнае дэманстрантаў, а таксама запалохваньне й гвалт у дачыненьні да журналістаў[13].

24 лістапада 2020 году да санкцыяў ЭЗ далучыліся Альбанія, Ісьляндыя, Ліхтэнштайн, Нарвэгія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[14], а 11 сьнежня — й Швайцарыя[15]. Акрамя таго, 6 лістапада Раўкоў трапіў пад санкцыі Вялікабрытаніі[16] й Канады[17].

Крыніцы

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  1. ^ Вераніка Канюта. Эксклюзіўная адкрытасьць // Зьвязда : газэта. — 26 кастрычніка 2018. — № 203 (28567). — С. 2. — ISSN 1990-763x.
  2. ^ Раўкоў Андрэй Аляксеевіч // Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь, 2018 г. Праверана 24 сьнежня 2018 г.
  3. ^ Зьміцер Панкавец. «Былых крамлёўцаў не бывае» // Наша ніва : газэта. — 3 сьнежня 2014. — № 45 (882). — С. 4. — ISSN 1814-1614.
  4. ^ Чарговыя воінскія і спэцыяльныя званьні прысвоеныя кіраўнікам сілавых ведамстваў // Прэс-служба прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь, 7 траўня 2015 г. Праверана 24 сьнежня 2018 г.
  5. ^ Вераніка Канюта. Андрэй Раўкоў: Я ня марыў быць генэралам // Газэта «Зьвязда», 23 лютага 2018 г. Праверана 24 сьнежня 2018 г.
  6. ^ Андрэй Раўкоў: Аптымізацыя — прыярытэт будаўніцтва беларускай арміі // Зьвязда. — 26 кастрычніка 2018. — № 207 (28823). — С. 2. — ISSN 1990-763x.
  7. ^ Міхась Карпечанка, Марыя Шут, Марыя Парашкова. Свяшчэнны доўг кожнага мужчыны // Зара над Друцьцю : газэта. — Бялынічы: 19 сьнежня 2018.
  8. ^ Лукашэнка перавёў міністра абароны Раўкова ў Савет бясьпекі, Радыё Свабода, 20-01-2020
  9. ^ Указ Президента Республики Беларусь от 3 сентября 2020 года № 328 «Об А.А.Равкове». pravo.by. Праверана 2020-09-05 г.
  10. ^ Равков – новый посол Беларуси в Азербайджане
  11. ^ Латвія, Літва і Эстонія ўключылі Лукашэнку і яшчэ 29 чыноўнікаў ў спіс пэрсон нон-грата. Поўны сьпіс Радыё Свабода Праверана 2021-09-08 г.
  12. ^ Евросоюз ввел санкции против Лукашенко и ряда белорусских чиновников (рас.). naviny.by (2020-11-06).
  13. ^ Consolidated text: Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures in view of the situation in Belarus (анг.). EUR-Lex(pl).
  14. ^ Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain countries concerning restrictive measures against Belarus (анг.). Рада Эўрапейскага Зьвязу(be) (2020-11-24). Праверана 2021-09-08 г.
  15. ^ Belarus: Federal Council extends scope of sanctions (анг.). Фэдэральная рада Швайцарыі(uk) (2020-12-11). Праверана 2021-09-06 г.
  16. ^ Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK (анг.). Урад Вялікабрытаніі(sr). Праверана 2021-09-08 г.
  17. ^ Belarus sanctions (анг.). Урад Канады(pl) (2020-11-06). Праверана 2021-09-08 г.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Андрэй_Раўкоў&oldid=2579045»